6.kafli


“fjandans skáta auli” muldraði Spike er hann horðfi á banan og tindáta leikfangið hennar ,sem stóðu kelandi fyrir framan húsið hennar. Hann faldi sig í króknum á húsinu á móti og var ekki beint þægilegasti staðurinn hérna ,fullkominn felustaður ,mikið betri en tréð sem hann faldi sig alltaf á bakvið ,en það var ekki heldur þægilegur staður ,hann andaði djúpt er hann kveikti í sígrettunni í hönd sinni og veifaði henni svo til hliðar ,blásandi rólega úr lungum sínum er hann horfði á Buffy hverfa í innilegt faðmlag Riley , hann tók stóran sopa af bjórnum sem var í hægri hendinni og henti honum svo frá sér , hann heyrði brjálað mjáá og sneri sér við og sá lítinn kött sem hann var næstum búinn að hitta með flöskunni ,dýrið mjálmaði reiðilega að honum “Fyrirgefðu köttur ,veist ,ég var ekki að miða á þig .” Kötturinn virtist vera ánægður með það og settist við hlið hans og byrjaði að sleikja sig. “Það ættu að vera lög gegn þessum ,ósiðlegt kelerí á almannafæri og allt það.” Sagði Spike við köttinn ,sem renndi aftur gulu augunum sínum og leiddi hann hjá sér og hélt áfram að þvo sér “Lætur heiðarlega borgara missa matarlystina ,horfandi á þessi 2 að kela svona ,mér dettur helst í hug að hringja í ”vörðinn“ hennar og segja honum hvað hún er að gera ,þegar hún lætur alla hina þræla sér út. Hún ætlaði að vera að vakta ,en hvar er litla ungrú bani ? með tunguna langt niður í koki á herra framtak.” Kötturinn leit á hann þreytulega og marseraði í burtu , með skottið fullt af pirringi , Spike horfði á hann fara ,“Andskotinn ,ég get ekki einu sinni hrætt einn fjandans kött þessa daganna.” Hann kveikir sér í annari sígarettu og horfir aftur á Buffy með endur kveiktum áhuga er Buffy ýtir sjálfri sér frá Riley fyrir að leiða hana hjá sér og fara frá Anyu og Xander til að hjálpa sér sjálf.

“Já svona á þetta að vera ,náður honum bani!.” Hann horfði glettilega á er Buffy sneri sér og skellti hurðinni ,Riley elti og lokaði hurðinni með ekki jafn miklum krafti ,Spike hlustaði ánægjulega á háværar raddir að innan ,sneri sér og muldraði hljóðlega við sjálfan sig “Best að fara að leika við kettlinginn minn núna .”



“Og hún spurði okkur ekki einu sinni ef við gætum farið ,hvað þá að vilja fara ,hún áætlar að við eltum hana ,bara vegna þess að hún er banin heldur hún að við höfum ekki eitthvað betra að gera með okkar tíma en að hjálpa henni ,ég gæti verið hérna eftir og grætt peninga ,ég gæti gætt búðarinnar á meðan Giles og hennar hátign fara og bjarga heiminum eða hvað sem þau ætla að gera ,í staðinn erum við send eftir vistum og verða fyrir og deyja meðan hún fremur einhverjar hetjudáðir í að reyna að vernda okkur ,ég skil þetta bara ekki , Xander haldut pokanum opnum ,það er allt að detta úr honum.” Anya athugaði listan sem hún hélt á og byrjaði að setja nokkrar gamlar bækur og glös fyrir þulur í stóra íþróttatösku .

Xander rétt gat haldið á töskunni ,og reyndi að halda jafnvægi með aðra tösku yfir öxlinni .“ ‘Eg er að reyna Anya en þessi taska er bara of þung ,ég er í hættu á að detta í gegnum gólfið og niður í kjallara.”
Hann setti þungu töskuna á borðið og þurrkaði af enninu ,hálf hlustandi er Anya fór aftur í einræðisherrahlutverkið .Hann var farinn að leiða hjá sér eilífar kvartannir hennar er hann hugsaði um hvað hafði verið að ské fyrr um kvöldið. Skyndilega stóð Anya beint fyrir framan hann ,smellandi fingrum sínum í andliti hans og leit út fyrir að vera meira en pirruð.
“Xander ,þú varst ekki einu sinni að hlusta á mig! , Þér er alveg sama um hvað mér finnst ,það eina sem þú vilt gera er að fara hvert sem Buffy ákveður að senda þig. hún hefur ekki einu sinni fyrir því lengur að spyrja þig lengur , hún veit að þú ert soddan hvolpur ,þú myndir elta hana hvert sem er ,og ég er ekki þú ,og Buf-”
“Anya!!! nóg komið!!” Xander truflaði hana ,svipur hans var skrítin blanda af virðingu og reiði. “’Eg er ekki hvolpur , ég er vinur , og Buffy þarf ekki að spyrja ,hún veit að hún þarf ekki að hafa áhyggjur af því að spyrja ,vegna þess að við erum vinir ,þetta er það sem vinir gera , þeir hjálpa hvor öðru ,hún vissi að ef hún þyrfti á mér að halda að ég myndi fara ,þetta er eins með Willow ,ef hún þyrfti á mér að halda eða þú ,án spurningar ,þetta er val ,Anya og ég valdi að það að vera vinur ,sama hvað á gengur” Hann gekk framm og byrjaði reiðilega að henda síðustu hlutunum í fangi Önyu í bakpokann .“Jafnvel þó að ég þyldi ekki Buffy þá myndi ég fara ,hún er að berjast gegn illi, ekki bara aðeins illu ,heldur heimsenda illsku ,og ég valdi þá hlið að berjast gegn illum hlutum og ekki skiptir hversu hræðilegir þeir eru.” Xander sneri sér að Önyu
Anya sleppti höndum og kreppti hnefana .“ En við getum ekki gert neitt ,nema að drepast eða hrópa húrra frá hliðarlínunni er Buffy afhöggvar eitthvað.”
Xander hrisit hausinn “Við getum verið þarna og við getum reynt ,skiptir engu með afleiðingarnar ,þetta er það sem ég valdi fyrir löngu”
Anya hikaði ,reiði hennar var að breytast í sorg. “En ég valdi það aldrei Xander ,mig langar ekki að deyja og ég vill ekki að þú gerir það heldur ,vertu hérna ,Buffy myndi vera sú fyrsts til að segja þér það ,ef hún myndi hætta að vera svona sjálfselsk nógu lengir til að hugsa um það.” Xander starði á hana í augnablik í vantrú , hann dró minni pokann upp á borðið og opnaði hann og reif fram dótið hennar Önyu , hann setti það gætilega á borðið og horfði í augu hennar .“'Eg ætla að fara Anya”
“En Xander ,hvað ef þú deyrð? , ég mun þá vera ein ,mér er sama á að bjarga heiminum ,mér langar bara að búa í honum ,hvers vegna getum við ekki verið venjulegt fólk um stund ,í stað þess að vera aðstoðamenn banans ,hvers vegna getum við ekki lifað ánægjulegu lífi okkar í fullkomini óvissu ,aldrei að þurfa að vita að heimsendir væri komandi ,ég þori að veðja að Tara og Willow geti farið með þulu til að láta okkur gleyma ,við gætum verið hérna og ekki vitað af hverju við værum að missa af”.
Xander teygði sig fram og setti hendur sína ár axlir hennar ,hann dró hana að sér og faðmaði hana ,finnandi skjálfandi líkama hennar upp að sínum ,brún augu full af eftir sjá ýtir hann henni frá sér .“'Eg er að fara ,og það er rétt hjá þér ,þetta var ekki þitt val .vertu hérna.”
Með því sneri hann sér og fór ,setti þungu töskunna yfir öxlina sína og minni töskunna í hönd sína .
Anya byrjaði að gráta nafn hans ,kallandi á hann til að snúa til baka ,en hún fór ekki eftir honum ,og er hann gekk í burtu skildi Xander að hún hafið gert útum sitt val ,og hún vissi það ,hún sá bara eftir því sem þurfti að gera . og svo gerði hann ,leiðandi frá sér tárin í augum sínum ,henti hann töskunnum í aftursætið á bíl Giles og byrjaði að keyra hægt að heimili Buffy.


“Buffy ,það er ekki þess vegna sem ég er hér , ég vildi ganga í skugga um að þú værir í lagi.”
“Riley ,ég er ekki heims ,þú þurftir ekki að koma hingað til að hugga mig ,þú vildi ganga í skugga um að ég væri hvergi nærri Angel ,þú varst að líta eftir ,mér ,og hérna er fréttatilkynning, ég þarf ekki barnapíu ,ég hef þegar Giles ég þarf einhvern sem treystir mér nóg til þess að elta mig ekki um allt bara vegna þess að fyrrverandi kærasti minn er í bænum.”
“Svo skringilega vill til að fyrrverandi kærasti þinn er vampíra , og þú elskar hann enn það mikið að ef hann væri í smávandræðum myndir fara strax til Los Angeles , og fyrrverandi kærasti sem starir á þig eins og hann myndi vilja éta þig. og með þetta talið þá meina ég þetta bókstaflega.”
“'I guðanna bænu ,þetta er það síðasta sem ég þarf ,þú ert bara barnalegur og þrjóskur ,ég er ekki með Angel lengur ,ég er með þér.” Öskraði Buffy að honum með kreppta hnefana við hliðar hennar ,bræði æddi nú yfir rautt andlit hennar. “Bara vegna þess að hann fór!!!” öskraði hann án þess að hugsa ,síðan bakkaði hann um leið og andlit Buffy féll , Riley steig fram um leið til að hugga hana en hann stoppaði sjálfan sig áður ,hann horfði niður í gólf í staðinn ,óskandi þess að hann væri hvar sem er annarstaðar en hér .
Buffy starði á hann ,tár komu skyndilega í augu hennar ,“Er það ,það sem þú trúir ? ,eftir allt sem þú veist um mig ,er það sem þeldur?.”
“'Eg er ekki bjáni Buffy ég veit að þú hefur þín takmörk ,ekkert sem þú segjir breytir þeirri skoðun.” Hann horfði upp ,hatandi sjálfan sig fyrir særa fallega andlit hennar.“'Eg er ekki að fara til Englands með þér Buffy ,ekki nema að þú gefir mér ástæðu til , það er nokkuð ljóst að þú þarfnast mín ekki ,og ég er ekki viss um að þú viljir mig ,ég elska þig en ég ætla ekki að eyða lífi mínum í að vera einhver annar en þú raunverulega vilt,en færð ekki , segðu mér að þú viljir hann ekki ,segðu mér eitthvað sem ég trúi ,vegna þess að ég er þreyttur á þessum lygum sem ég hef leyft mér að lifa í.”
Buffy kyngdi .“Eitthvað sem þú trúir á ? ,allt í lagi ,þú hefur rétt fyrir þér ,ég þarfnast þín ekki még þarfnast ekki orku þinnar ,kunnáttu þinnar eða hæfileikum ,eða yfirþyrmandi kærasta hátt þinn ,það sem ég þarf getur þú greinilega ekki veitt mér ,þannig að ekki koma með mér ,vertu hérna eða farðu aftur til Framtaks vina þinna og segðu þeim að þú ert þreyttur á að vera óbreyttur borgari.”Hún sneri sér og gekk upp stiganna , og framhjá Dawn sem stóð þarna með galopinn augunn ,greinilega að hlera ,Buffy sneri sér að honum til að horfa á hann ,“'Eg hvorki blekkti þig eða laug að þér ,ég sagði þér alltaf sannleikann ,og gaf eins þér eins mikið af sjálfri mér og ég mögulega gat ,ef það er ekki nóg ,þá er vandamálið kannski ekki hjá mér.”


Riley byrjaði að elta hana en soppaði ,Buffy hafði rétt fyrir sér ,hann gat ekki verið það sem hún þarfnaðist núna ,hann gat ekki verið náunginn sem stóð á hliðarlínunni eða sá sem lét hlutina gerast ,það var bara ekki sá sem hann er ,það var ekki það að hún væri svo yfir sig hrifin af Angel ,það var hann sem hugsaði of mikið um eðlilegt samband , og hann vissi sjálfur nóg til að vita að hann kæmist ekki yfir það núna ,og kannski myndi hann aldrei komast yfir það , í staðinn sneri hann sér við og fór lokaði hurðinni gætilega á eftir sér ,hann stóð fyrir utan húsið í augnablik og barðist við þá tilfinningu að storma aftur inn í húsið ,til að biðjast afsökunnar ,til að gera hvað sem er til að fá hana aftur ,í staðinn gekk hann sjálfvirkt með hraði og hermannslegri nákvæmni beint upp í skólann og í herbergið sitt.
Er hann fór í rúmið ,starði hann blint á loftið , hugsandi um hvort hann hafi gert það rétta og hvað hann ætti að gera núna .

Hann vissi hversu lengi hann lá þar ,en upp úr þurru ,þögnin og aðgerðarleysið var orðið of mikið ,og Riley stökk fram úr rúminu ,reif upp hurðina og stóð þar hissa .
“Graham ?”
Gamli vinur hans stóð þarna í hermanna gallanum ,með hendina tilbúna til að banka ,hann stökk líka upp af undrun er hurðin opnaðist . “Riley! ,ertu orðin skyggn eða eitthvað álíka ?”
Sjokkið sem Riley var í fór að hverfa og svipan hans varð spyrul ,“Graham ,hvað ertu að gera hérna um miðja nótt ?”
“Það er nær morgun núna . þú hefur verið of mikið á nætur dagskránni með kærustunni þinni ,ég vildi bara fá að tala ,eini tíminn sem ég gat það ,þeir hafa haldið okkur nokkuð uppteknum ,má ég koma inn ?.”
Riley opnaði hurðina betur og kurteisilega kinkaði hann kolli ,steig til hliðar og leyfiði Graham að kíkja inn fyrir ,Graham gekk auðveldlega inn í herbergið ,sneri sér andspænis Riley ,um seinan ,Riley sá hönd hans koma upp ,haldandi á einhvers konar byssu ,hljóðlegt boom og Riley fann með miklum sársauka eitthvað fara inn í öxl hans ,Hann stökk á Graham með hönd sína á háls Graham , og það urgaði í honum ,“Bastaharður! , hvað hefur gert mér ?” Rödd han byrjaði að verða óljós í endan ,og hendur hans og líkami urðu máttlaus ,hann gat ekki hreyft sig.
Graham ýtti honum gróflega til hliðar er hann kom sér á fætur og sneri líflausum líkama Riley á bakið ,liggjandi þar hjálparlaus ,er hann horfði á fyrrum vin sinn með ótta fullum augum , hann reyndi að tala ,til að heimta aftur að fá að vita hvað væri um að vera . ,en munnur hans vildi ekki mynda orð og ruglinsleg hljóð komy fram ,líkami hans varð óttaslegin með yfirþyrmandi doða .
Graham horfði niður á Riley “Ekki reyna að tala ,pílurnar leyfa það ekki ,hafðu bara hljótt núna” Hann kinkaði kolli við einhvern annan í hergalla ,sem Riley gat einungis séð hálfa sjón í stöðu sinni á gólfinu ,eftir augnablik kom annar maður inn í herbergið. Hávaxinn og mjór maður í jakkafötum ,leit út fyrir að vera eins hættu-laus og þeir gerast ,en augu hans voru gersamlega tilfinningalaus , Hann starði á Riley
“Þú ert viss um að þetta sé hann ?” Ríkleg rödd mannsins var skorinn og var með óneitanlegan breskan hreim.
“Já herra ,Riley og ég höfðum verið þjónað saman í nokkurn tíma , hann er núverandi ástmaður banans.”Graham talaði virðulega til hins mannsins , en rödd hans innihélt smá uppreisn ,Riley vissi að Graham myndi aldreo þola menn í jakkafötum ,segjandi honum hvað hann ætti að gera.

Englendingurinn bentir til mans fyrir utan hurðina að loka henni , og sneri athygli sinni svo að Graham ,Hann rétti honum lítin hníf og krystals glas “Þín vegna ,vona ég að þú hafir rétt fyrir þér ,fulltrí ,þurraustu hann og vertu fljótur að því ,Svefngaldur okkar mun ekki halda mikið lengur restina af vistinni.”

Riley horfði á er Graham sveiflaði hnífnum og skar hann á úlnliðinn ,hann fann ekki fyrir neinu er blóðið lak út og Graham safnaði því saman í litla glasið ,eftir augnablik skilaði Graham Glasinu og hnífnum til baka ,maðurinn setti það í vasann. “Herra? Hvað eigum við að gera með Finn fulltrúa.”
Englendingurinn setti upp í loft í neitun “Dreptu hann ,vertu viss um að líkið verðir sett þar sem það finnist ekki ,ef baninn reynir að nálgast þig eða hann ,segðu henni að Finn fulltrúi sé farinn í há-leynilega ferð, hún mun trúa þér.”
Varir mansins krumpuðust ,“Þegar á málið er litið ,þá ertu góðvinur hans” og hann hvarf svo út um dyrnar.
Riley sneri sér að Graham ,augu hans voru óttasleginn ,hann urgaði aftur ,sárreyndi að segja “Nei!!” Graham hristi á sér hausinn af eftirsjá ,“Því miður félagi.” Hann dró fram litla byssu og hleypti af .
Riley fann ekki fyrir neinu , og er heimur hans byrjaði að dimma ,náði hann að tala smá ,þrátt fyrir að Graham náði ekki skilja hann “'Eg hefði átt að vera með henni.” síðan varð allt svart.
ýtandi í líflausan líkama Riley með löpp sinni andvarpaði Graham vonsvikinslega ,“Þetta þurfti ekki að fara svona Riley ,þú gafst okkur ekki marga möguleika ,Gangi þér betur næst.” Hann gekk út um hurðina ,hann sneri sér að hinum manninum “Hreinsaðu þetta upp ,brenndu líkið ,pakkaðu saman öllum eina eigum hans og komdu þeim á sama hátt í burtu ,það mun líta þannig út að hann pakkaði saman og farið .” Maðurinn kinkaði kolli til merkis um skilning og Graham fór ,hann fór út í Cadlilacinn sem stóð fyrir utan og settist aftur í við hlið englendingsins jakkaklædda “Erum við þá tilbúnir.” Maðurinn hrifsaði af jakkanum ósýniliega ló og andaði harkalega með nefinu ,“Næstum því ,okkur vantar einungis nokkra hluti ,við verðum tilbúinn í tíma ,vertu viss um að þú og þínir menn verði tilbúnir líka ,eða þeir hafa eitthvað verra en helvíti til að hlakka til .”
Graham horfði á hann “Við verðum sko tilbúinir ,við erum bara að bíða eftir þér.”
Englendingurinn horfði út um gluggann á fulla tunglið .“Það er ekki mikið eftir.”