Sumt fólk vill bara halda sig frá öllu öðru. Einangra sig.
Það þarf ekki endilega að vera skrítið. Það þarf ekki endilega að vera sérstakt á nokkurn hátt. Ekkert öðruvísi. Þau eru bara ein tegund af fólki. Ein tegund af mörgum. Þeir eru oftast kallaðir einfarar.
Hann er ekki einfari. Hann er einfaldlega skrítinn. Undarlegur. Öðruvísi.
Hann er veikur. Andlega.
Hann situr inni hjá sér. Í fataskápnum, sem er tengdur við herbergið hans. Gluggalaus. Kolsvartur.
Hann notar púða…kodda…teppi…handklæði…hvað sem er, til að einangra hurðina. Til að gera allt hljóðlaust. Svo að hann heyri ekkert, og svo að ekkert heyri í honum.
Svo sest hann niður, á gólfið. Það eru engin föt í fataskápnum. Þau eru öll í skúffu, í svefnherberginu. Þau voru bara fyrir honum. Hann þurfti þau ekki.
Nei, í fataskápnum er ekkert. Engir kassar, engin föt, ekkert. Nema gítarinn hans. Gítarinn sem vinur hans gaf honum. Rétt áður en hann dó. Tvem mínútum áður en hann dó. Hann hafði verið hjá honum. Hann hafði aldrei verið eins eftir það. Hann hætti að umgangast fólk, hætti að fara út, hætti að brosa, gráta. Hann var orðinn veikur. Skrítinn. Undarlegur. Öðruvísi.
Hann sat bara. Einn. Í fataskápnum, spilandi á gítarinn.
He needs a quiet room
With a lock to keep him
In it's just a quiet room
and he's there.
He plays an old guitar
With a coin found by the phone
It was his friends guitar
That he played.
Hann spilar lög um allt. Semur lög. Hann skilur allt. Hann semur um allt. Hann hefur aldrei verið hataður, en hann semur um hatur. Hann hefur aldrei elskað, en samt skrifar hann um ástina. Syngur hann um ástina. Það er það eina sem hann syngur um. Hann skilur hana. Talar um hana við myrkrið. Myrkrið svarar honum aldrei. Myrkrið er það eina sem hann á. Myrkrið og gítarinn. En hvorugt svarar honum. Aldrei.
He's never been in love
But he knows just what love is
He says never mind
And no one speaks.
Stundum, en bara stundum, fer hann út. Í búðina. Að kaupa mat. Að kaupa drykki. En hann drekkur ekki vatn. Vinur hans ofkældist í vatni. Hann drekkur ekki heldur gos, safa, mjólk…bara áfengi. Ekkert nema áfengi. Og hann getur drukkið jafn mikið og hann vill, því að myrkrið segir aldrei neitt. Myrkrið heldur aldrei aftur af honum. Myrkrið er það eina sem hann hefur. Myrkrið og gítarinn.
He thinks he drinks too much
'Cause when he tells his two best friends
''I think I drank too much"
No one speaks
No one speaks
No one speaks
He plays an old guitar
With a coin found by the phone
It was his friends guitar
That he played
When he plays
No one speaks
No one speaks
And he plays
No one speaks
Svo hann situr. Í fataskápnum. Með myrkrið. Með myrkrið og gítarinn. Einn.
Dance, my puppets! Dance! *Insert creepy-beyond-believe laughter here*