Fyrri söguna er að finna á greinakubbnum.

Hugleikur var á röltinu þegar hann sá gaur. Þetta var ekki venjulegur gaur. Þetta var mjög óvenjulegur gaur. Hann var lamaður. En þótt svo að hann var lamaður var hann gæddur eiginleikum. Hann hafði yfirnáttúrulega krafta. Svo sem að geta lyft hlutum með hugarorku sinni sem hjálpaði honum mikið. Svosem með búðarinnkaup og hluti. Hugleikur vildi hafa svona krafta og varð um leið þvílíkt öfundsjúkur. En hann hélt áfram göngu sinni og labbaði heim til sín.
Allt var í rúst. Eins og vanalega, því hann nennir ei að taka til. Hann fékk sér Seríós og dreif sig síðan í vinnuna.

Þar tók litli feiti ítalinn á móti honum.
“You are not suposed to work today no?”
“Nei ég veit en ég vill bara drepa einhvern” sagði Hugleikur og var dapur.
“Ooooo you bored yes ? I have a guy for you. His name is Marcos. He lives in the örævum. He’s working in kárahnjúkar. If you go there you should find him. He’s spanish so you should find him among the chinese dudes. Now go, i will call a taxi” sagði litli feiti ítalin.
Eftir 9 erfiða klukkutíma var mælirinn hjá taxi-kallinum orðinn doldið hár.
“Hey ég borga seinn ok ?”
“Ekki málið” sagði taxi-driverinn.
Þegar komið var á kárahnjúka þá spurðist hann eftir Marcos. Enginn þekkti hann. Svo hann hélt áfram að leita þangað til að hann mundi hvað litli feiti ítalin sagði við hann. Hann er hjá kínverjunum. Svo hann fór þangað og leitaði að milli kínverjana og spurðist um eftir Marcosi.
Loks þegar hann fann gaur sem talaði með ýkt ítölskum hreim þá tók hann í manninn og spurði:
“Heitiru Marcos ?” spurði Hugleikur.
“I donte understande you man” sagði Marcos.
“Llamo Marcos?” sagði Hugleikur.
“Me llamo Marcos. Soy español. Me Trabajo aquí i kárahnjúkar porque mi familia necesita el dinero". Þá sagði Hugleikur með sinni frábæru spænsku:
“¿Usted sabe quiénes es Sr. poco italiano gordo?”
“¿Sí, él no trabaja en Islandia?” spurði Marco á móti
“sí, él pero honesto estoy aquí matarle” sagði Hugleikur um leið og hann stakk hníf í hann og skar hann allan upp og byrjaði að leika sér með innyflin hans. Um leið byrja kínverjarnir að reyna að drepa Hugleik. Hann tekur upp skrúfjárn og stingur einn með því og snýr sér við og tekur einn úr hálsliðnum. Svo tekur hann borvél og notar hana til að drepa 3 í viðbót.
Þegar það er búið þá taka 4 kínverjar upp uzi byssur og byrja að skjóta á hann.
Hann tekur einn kínverja og notar sem shield og hleypur að þeim kínverjum sem eru að skjóta. Hann rúbbar þá niður svo að þeir missa byssurnar. Þá tekur hann eina uzi og byrjar að skjóta þá í tætlur. Næst eru 3 eftir en þeir eru hjálaparlausir gegn uzi byssunum og enda dauðir eins og hinir.
“ahhh þetta var hressandi” sagði Hugleikur um leið og hann stökk upp í taxi.
“Ætlaru að borga núna eða ?” spurði taxi-driverinn.
“Nei, bara þegar við komum heim til mín, þá læt ég þig hafa pening” sagði Hugleikur og fór að sofa.
Þegar heim var komið borgaði hann farið og fór inn til sín. Þegar hann kom inn var hann hissa á að sjá ítalska mafíósa inni hjá sér.
“Che cosa state facendo qui?” sagði Hugleikur með ítölsku sinni.
“siamo qui revenge il embassidor italiano” sagði einn ítalskur dude.
“ahh, lui, lo ho trovato molto divertimento e facile ucciderlo. Ma li pensate potete ucciderli?” sagði Hugleikur.
“Sì, pensiamo così” sagði einn þeirra. “SPARILO” sagði annar og allir byrjuðu að skjóta. Hugleikur stökk bakvið sófa og undir honum var AK-47. Hann stóð upp og skaut þá alla, í hausinn.
“Hafiði það” sagði Hugleikur með bad-ass svip. En það var nú bara eitt vandamál. Hann þurfti að þrífa allt blóðið.

Daginn eftir vaknaði Hugleikur og fékk sér að borða. Eftir það fór hann í vinnuna og talaði við litla feita ítalan.
“Hey, did you kill the guy I told you about, eh?” spurði litli feiti ítalin.
“Já, það gerði ég. Meira að segja drap ég nokkra kínverja auka, en það er ekki málið. Ég náði að drepa hann sem ég átti að drepa. *litli feiti ítalin réttir honum umslag með búnti af pening*
“Auuu takk, á ég svona mikið?” spurði Hugleikur glaður.
“Yeeees, you killed extra, right?” spurði litli feiti ítlain.
“Jú, reyndar, takk samt,” sagði hann “en er einhver annar sem ég get drepið fyrir þig ?”
“Yes, there is one guy you can kill for me. He is located in Vestfirðir. He is in the Vestfirska mafían. He killed two of my men yesterday. You will find him somewhere in Vestfirðir, just ask people for a guy named Hallormur. He’s the guy. Now go and kill him, and bring me his brain in a bag” sagði litli feiti ítalin.
Hann Hugleikur var svolítið creept out en hann lætur það ekki á sig fá og drífur sig útá Vestfirði. Þegar þangað er komið sér hann mergð af fólki.
Það eru Spænskir dagar á Vestfjörðum. Allir komnir til að versla sér spænskar vörur og svoleiðis. Þegar hann var búinn að spurja helling af fólki hvort þeir þekktu Hallorm sá hann mann í svörtum jakkafötum með sólgleraugu labba inní svartan van sem var með skyggðar rúður. Hann elti bílinn með því að ná sér í taxa. Þegar á leiðarenda var komið fór vaninn inní stóra verksmiðju. Hugleikur borgaði taxann og labbaði hægt í átt að verksmiðjunni með uzi-ina tilbúna ef einhver skyldi busta hann. Allt í einu heyrði hann eitthvað á bakvið sig og hann kíkti á bakvið sig. Það voru gaurar sem ætluðu að taka hann með valdi. En hann náði að skjóta einn en hinn náði að rota hann.
Þegar hann vaknaði var hann einhverstaðar þar sem hann þekkti sig ekki um.
“Hey, hann er vaknaður” heyrðist í einhverjum.
“Hvað viljiði mér ?” spurði Hugleikur.
“Við erum Vestfirska mafían. Við viljum þér ekki mein nema að þú viljir okkur mein” sagði einn maðurinn.
“Hvað heitiru ?” spurði Hugleikur.
“Ég heiti Hallormur Knútsson, höfuðmaður Vestfirsku mafíunar. Af hevrju varstu að læðast að verksmiðjunni? Og það vopnaður, við hefðum getað drepið þig auðveldlega. En ertu eitthvað hættulegur?” spurði Hallormur.
“Já, ég er aðal leigumorðinginn á Íslandi” sagði Hugleikur.
“Jæja, þá era ð sjá hvort þú sért jafn góður og þú heldur að þú sért. Drengir, skjótið hann” sagði Hallormur.