viku seinna er allt rólegt uppí fjöllum dangað til…
moonchild *í gegnum flugvélatalstöð*: við nálgumst fjöllin
ónefndur sem er með bófagrímu á sér: alltílagi, við megum ekki sprengja staðinn því lobsterman er þarna!
Moonchild: yes sir

Þeir fljúga að staðnum sem þeir eiga að lenda.
Ónefndur: þarna eru dyrnar sprengið þær upp

Sérsveit sem er klædd í ninjabúninga svo það sést ekki hverjir það eru setja dýnamít fyrir framan dyrnar og BANG!
Allir hlaupa inn og moonchild tekur upp hríðskotabyssu og byrjar að skjóta alla verðina, á meðan ónefndi aðilinn og tvær ninjur fara niður í dýrflösuna og sækja lobsterman, gefa honum hríðskotara og taka sjálfir upp sinn eginn svo hlaupa þeir út og toga moonchild meðsér og ónefndinn droppar mini-kjarnorkusprengju fyrir framan dyrnar, stekkur uppí flaugina flýgur henni af stað og

*BAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAMMMMM!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!*

það varð mikil ljósadýrð þegar base-ið þeirra sprakk í loft upp, en allíeinu mundi ónefndi aðilinn eftir einu

ónefndur: VANSI!!

Hann snéri skipinu við í flýti og þaut í átt að sprengingunum

Ónefndur: stökkviði út hér eru fallhlífar
Moonchild: en…
Ónefndur: stökkviði út!

Allir aðrir en hinn ónefndi stukku útí fallhlífum og lentu á litlum snjóþotum og þuti í átt að sorpalandi.

Hinn ónefndi stökk inní sprenginguna en sá varla neitt fyrir geislavirkni í loftinu (ég veit að maður sér ekki geislavirkni… eða held að maður geri það ekki :S), hann þaut niður í dýrflösuna, hann opnaði hverja dyr þangað til að hann sá vansa hálfdauðann í einum klefa. Hinn ónefndi setti einkennilega spýtu á fótinn á sér og eina við vansa, ýtti svo á einn takka og varnarskjöldur kom utanum þá. Hann þaut áfram í gegnum þakið og sleppti annarri sprengju sem var tvöfalt öflugari en hin

Ónefndur: þetta á eftir að hjálpa okkur!

Sprengjan sprakk með miklum látum og þrýstingurinn frá henni ýtti þeim hraðar í átt að sorplandi.
Förum nú aftur til moonchild og hinna á snjóþotunum
Supernanny (sem var ein af þeim: STOPP!
Allir stoppuðu, og supernanny fór í einskonar jókastellingu
Supernanny: ég finn að þeir eru að koma…
Moonchild: haa?
Supernanny: ég fæddist með einskonar krafta til að geta heyrt í þeim… en nóg um það við verðum að komast til sorplands hraðar!
En þegar hún hafði rétt sleppt orðinu þá heyrðist hátt urr og moonchild öskraði PASSIÐ YKKUR!