Hann horfði á hana drykklanga stund áður en hann hóf loksins upp blýantinn. Hann tók stuttar, léttar strokur, ólíkt vinum hans sem gátu ekki teiknað öðruvísi en að brjóta blýið í annarri hverri löööööngu línu.
‘Hún á skilið að verða einstök. Ég ætla að gera hana öðruvísi.’ Hugsaði hann. Hann stækkaði augun og gerði þau óraunveruleg, hann teiknaði hárið ekki línu fyrir línu, eins og venjulega, heldur gerði hann stóra, þykka lokka. Hún var með tíkó, en hann ákvað að gera meira úr því.
Eftir tíu mínútur hafði hann klárað höfuðið. Hann hafði teiknað á hana listamanna húfu, eins og þessar sem maður sér á frönsku málurunum. Hann horfði stoltur á þetta í smástund, áður en hún gaf frá sér lítinn hósta til að sýna honum að hún væri ennþá að sitja fyrir handa honum. Hann roðnaði eilítið en hélt svo áfram. Hann teiknaði líkamann eftir bestu getu. Hendurnar urðu honum næstum ofviða, en honum fannst hann ná þeim nokkuð vel.
Hálftíma síðar var hann búinn. Hann leit upp frá meistaraverkinu og á stelpuna fyrir framan sig.
‘’Þetta er komið, Elsa’’ Elsa brosti og gekk að honum,
‘’Má ég sjá?” hann horfði á hana í smástund eins og hann væri að ákveða hvort hann ætti að sýna henni eða ekki. Loks ákvað hann samt að hún ætti skilið að sjá, þetta væri nú mynd af henni. Hún tók við myndinni og brosti enn breiðar,
‘’Ég er í Manga stíl! Ég elska þennan stíl!’’ Hann brosti bara smá, þó hann væri að springa úr stolti.
Þá dofnaði bros hennar.
‘’Umm…Atli…þú gerir þér grein fyrir því að nefið snýr vitlaust, ekki satt?’’ Hún sýndi honum myndina, hann kinkaði kolli, stoltið eilítið sært.
‘’Já…uhh…fyrirgefðu með það…ég hafði ekki tekið eftir því…’’
‘’Það er allt í lagi, en þessar hendur líta út eins og á geimveru…sorry, samt!’’ hún sýndi honum myndina aftur. Hann horfði á hana og sá villuna. Stolt hans varð ennþá minna.
‘’Æææ…fyrirgefðu að ég er að gagnrýna myndina þína svona, en hún situr alveg á brúninni á stólnum og hendurnar eru alveg á borðbrúninni, það lítur eitthvað svo óeðlilega út…’’ Enn og aftur sýndi hún honum myndina. Hann sá hvað hún átti við og afsakaði það.
‘’Fyrirgefðu, en ég er ekki viss hvort mér finnist þessi mynd vera peninganna virði…ég meina, 2000 kall fyrir þetta amatör dót…það er bara ekki þess virði…’’ hún leit á hann eins og hún væri að biðja um fyrirgefningu. Hann leit bara á hana í forundran. Hann hafði setið að þessari teikningu í meira en hálftíma, vandað sig eins og hann gat, reynt eftir fremsta megni að ná henni rétt. Hann hafði verið svo stoltur af henni, fundist hún frábær. En svo kom einhver stelpa sem hann þekkti ekki neitt og fór að gagnrýna hana svona hræðilega.
Hann hrifsaði af henni myndina, krumpaði hana saman og hennti henni í ruslið.
‘’Ef þú vilt hana ekki, þá er mér sama. En við sömdum um verðið og það verður kyrrt. Ef þú borgar ekki fyrir myndina þá borgarðu fyrir þann tíma sem það tók mig að teikna hana!’’ sagði hann reiðilega.
Elsa horfði á hann eins og hann hefði þrjú höfuð.
‘’Veistu, svona áttu ekki að tala við sjálfan þig.’’

Fattaði einhver? Ha? HA? HVER FATTAÐI?
Hihi…I bet no one did…^^

Ó, og ef einhver vill sjá teikninguna, PM me ^^