Jónas var 34 ára maður sem átti fyrirmyndarfjölskyldu.

Hann elskaði konu sína og börn mikið og hugsaði aldrei um að fara frá þeim, hann efaðist aldrei um ást þeirra í hans garð.

Jónas var lögfræðingur og var með þrjú mál í einu á þessari stundu.

Eitt mál hljómaði þannig að Feitur sköllótur maður hafði gert árás á sex ára barn afþví það var með lengra hár en hann.

Jónas var verjandi.

Aðal málið var að mið-hæð maður sem var atvinnulaus hafði myrt fjölskyldu á hrottalegan hátt.


*Bank*

Jónas hrökk uppúr myndinni sem hann var að skoða af konu sinni og opnaði hurðina á skrifstofuni.

Inn stóð maðurinn sem var kærður fyrir fjölskyldu-fjöldamorðið.
Maðurinn hét Valdimar.

Jónas-“vertu sæll og blessaður”
Valdimar-“erm.. já..hæ”
Jónas muldraði eitthvað um að Valdimar væri fúll en Valdimar var utan við sig eins og vanalega.

Jónas-“Hvað get ég gert fyrir þig?”
Valdimar skoðaði mynd af fjölskyldu jónasar og spurði hann hver þetta væri, “Fjölskylda mín” sagði jón.

Jón-“Eigum við ekki að snúa okkur að..”
Valdimar-“Þau eru falleg”

Skyndilega heyrðist PING hljóð og Valdimar sagðist þurfa að fara.

Jónas fór eitthvað í tölvuna og hélt áfram að vinna.

Á meðan heima hjá honum var konan hans smurð hnetusmjöri meðan að besti vinur Jónasar var að “leika” við hana.

Jónas gekk frá á skrifborðinu og steig útúr skrifstofuni.

Jónas fór út bakdyramegin á byggingunni því þar var léttara að fá stæði.

Það var dimmt þarna enda húsasund.

Hann tók upp lyklana að bílnum en fann kalt hart járn falla beint framan í hann.

Jónas féll niður og dó í húsinu, litla svartklædda veran hljóp burt.

Á meðan heima hjá jónasi var kona hans í sturtu og besti vinur hans að klæða sig.

Besti vinur hans ákvað að fara á klósettið því hann þurfti að kúka, hann greip morgunblað og fór á klósettið á neðri hæðinni.

Lágt ískur heyrðist í forstofuni en lítil svört vera steig inn.

Þessi litla svarta vera labbaði í átt að klósettinu, hún heyrði vin jónasar rembast inni á ólæstu klósettinu.

Hún opnaði klósettið, vinur jónasar ætlaði að færi niður morgunblaðið til að gá hver væri þar en blaðið á kjöthnífnum skar í gegnum morgunblaðið og skall framan í manninum.

Litla svarta veran tók upp gulan miða og skrifaði eitthvað á hann og límdi á útidyrahurðina, hún dróg svo líkið útt og setti það á pallbílinn sinn og ók burt.

Kona Jónasar var búin í sturtu og ætlaði að fara niður til að ná í vin jónasar þegar hún sá gula miðan á hurðinni, á honum stóð :

“Fór að kaupa lifrakæfu ef ég skildi koma aftur í kvöld”

Konan hló þegar hún las blaðið en hrökk svo upp þegar hún kíkti á klukkuna, “ó nei krakkarnir!!”

Hún klæddi sig og fór út, læsti á eftir sér, settist inn í bílinn og keyrði af stað.

Þegar hún var að keyra útúr götuni sá hún pallbíl keyra framhjá sér og litla svarta veru inn í honum.

Hún hugsaði ekki meira um það en fór að ná í börnin, þegar hún kom var Lísa, 12 ára stelpan hennar mjög fúl og Dísa, sex ára stelpan hennar grátandi.

Þær fóru inn í bílinn svo keyrðu þau af stað.

Litla svarta veran var inn í húsinu þegar hún heyrði hurðina opnast, svarta veran faldi sig inn á klósettinu.

Lísa fór rakleitt inn til sín en Dísa fór niður í sjónvarpsherbergi að horfa á barnatíman.

Litla svarta veran hljóp niður í sjónvarps herbergið og sá dísu, Veran tók upp sjónvarpið og sleppti ofan á Dísu og heyrðist þá hátt brothljóð og blóð lak undan sjónvarpinu.

Veran fór svo upp og smeygði sér inn í herbergi Lísu.

Lísa tók af sér headfónana og öskraði þegar hún sá þennan mann með lambhúshettu og hvítum búning útötuðum í blóði.

Lísa stamaði “hva hva hvað ertu að gera hérna?”

Veran hló en lyfti svo upp hnífnum, Lísa sparkaði í his whatsitcalled place og veran féll niður, lísa reyndi að skríða útum gluggan en vegna þess að hún var 12 ára og 60 kíló festist hún.

Veran lék sér að henni en lauk svo hennar ömurlega lífi með því að höggva hana í tvennt.

Mamman steig inn í herbergið og sá veruna og hljóp út.

Veran elti hana, Mamman fór inn í bílinn sinn en fann ekki lyklana, hún barði í sætið hún var svo Taugaóstyrk.

Veran dinglaði lyklunum en hoppaði svo upp í og lokaði á eftir sér, konan reyndi að opna allar hurðar en enginn opnaðist.

Veran hoppaði á hana og hló.

Veran - “ég er máttlaus af hlátri”
Mamman - “Plís ekki drepa mig”
Veran - “Vildu vita það kaldhæðnislega? Það er tvöföld læsing hahah”(þarf að toga tvisvar sinum í handfangið á hurðini svo hún opnist)

Veran hló og hló, togaði svo í handfangið þannig að hurðinn opnaðist og Voila!

Svo lyfti hann upp hnífnum og hjó í konuna, hausinn á henni datt úr bílnum og konan dó.

Endir.