Ég var að horfa í gegnum gleraugu vinar míns og var eiginlega hálf dáleiddur af snjónnum sem féll þarna.
Ég ætlaði að fara að seigja “Gaur, sérðu þetta?” en gleimdi hvað ég ætlaði að seigja eftir að ég var búinn að seigja gaur, og endaði á að seigja “gaur!… bíddu,ha?”
Þess má geta að ég er nokkuð steikt manneskja, og á til að gleima að ég er að tala og hætta að tala í miðri setningu án þess að fatta það :'D
Þetta var awesome