Ævisagan mín myndi verða ansi löng ef ég myndi segja ykkur hana alla, má þar nefna þegar ég kleif upp Heklu frá dýpsta pitt heljar sem tók sirka 8 mánuði eða þegar ég sölsaði heim Tolkien´s á minna en 4 mínútum, allt þetta verður kannski skrifað seinna en hér fáiði smá bita af lífi Hnefaranns.

Þetta gerðist á venjulegum Þriðjudegi, en á þeim dögum kemur hann Hades gamli vin og spilar skák með mér, þessi hefð okkar er búin að vera frá því að kristni kom til landsins.
Þið hugsið ykkur örugglega um hvað það er hrikalega lame að spila skák nú til dags en skákið hjá okkur Hadesi er nú býsna sjalgjæft.

Haha já það er nú nefnilega því að við notum alvöru fólk, valið úr handahófi, sem berjast uppá líf og dauða aðeins fyrir okkar skemmtun.
Ef það er eitthvað sem leikmenn geta kvartað, þá eru það aðeins þrennt:
1: möguleiki að þú deyrð.
2: ef þú lendir sem riddari, verðurðu afhausaður á staðnum og hestahöfuð heftað í staðinn.
3: Ef þú er karlmaður sem lendir í hlutverk drottningar, ferðu sjálfkrafa í kynskiptisaðgerð á staðnum án deyfingar, sama gildir með konur sem fá hlutverk kóngsins.

En já, aftur að efninu:
Þennan Þriðjudag fór hann Hades gamli vin í brjálæðiskast þar sem allir leikmenn hans voru emo´s og..
Hér hvolfa ég sögunni smá þar sem mér finnst eh svo rangt að skrifa emo´s..flest allir vita að emo er stytting á emotional sem þýðir tilfinningþrungir eða eitthvað, ætli Íslenska þýðingin á emo sé þá “Til”?
Annars já:
allir leikmenn Hadesar voru svokallaðir “Til” sem frömdu sjálfsmorð einn á fæti öðrum þannig að hann tapaði áður en hann fékk að gera.
Þetta gerði hann virkilega reiðan og heimtaði hann að fá almenna svarta leikmenn, þar sem hann var alltaf svartur í skákinu.
Ég samþykkti það að vitarskuld og er þetta sagan, börn mín góð, hvernig jarðskjálftinn í Haíti varð til:)

——
Ef þú varst fyrir vonbrigðum að ég hafi ei hnefað einhvern í sögunni, skal ég sjá til þess að það gerist í þeirri næstu