Hinsvegar þegar ég var lítill þá kreppti ég alltaf rasskinnarnar svona þegar ég var að fara framhjá ljósastaur eða svona gulri stiku og ýmindaði mér að það kæmi svona lína sem myndi fara framhjá staurnum/stikunni haha
Mjög kjánalegt… en ég held að mjög margir gera eitthvað svona þegar þeir eru börn, jafnvel þegar fólk verður eldra líka
Ég byrja alltaf bara að hugsa geðveikt mikið og stara út um gluggann. Svo þegar fólk er að reyna að tala við mig þá tekur það mig vanarlega smá stund að átta mig á því af því ég er svo djúpt sokkinn í einhverjar random hugsanir.
Þetta minnir mig samt geðveikt á þegar ég var á leiðinni heim úr skólaferðalagi í 9. bekk eða e-h og sofnaði með opin augun og Zuul panic'aði og byrjaði að hrista mig þegar ég svaraði af því að hann hélt að ég væri dauður eða eitthvað :')
haha ég sá alltaf fyrir mér górillu að hoppa á milli staura og ég ímyndaði mér hvað það væri milli hvers ljósa staurs og reyndi að finna hvað var langt eftir að ferðinni miða við lengdina milli stauranna
Best sko að hafa gaur sem á að hoppa á milli hluta og hann má ekki fara á jörðina og ef bíllinn sem ég er á keyrir fram hjá gaurnum þá er ég búinn tapa.
Hugi notar vefkökur til að bæta notendaupplifun á vefsíðunni og greina umferð um hana.
Einnig hefur Hugi uppfært persónuverndarstefnu sína. Skoðaðu stefnuna hér..