Ég hata kallana: ^o) og :) og :S og ;) og +o) og 8-)
Mér finnst pirrandi: (H) og :P og 8-|

Svo hata ég þegar ég fæ svar frá einhverjum sem er “:D” eða “:P” sem þýðir: Ég nenni ekki að lesa þetta og ég nenni ekki að tala við þig.
Dæmi:
Dudemaster: Hey ég verð að segja þér eitt sem gerðist í dag! *segir eitthvað sem gerðist í dag*
Jósafat: :D
(Mér finnst allt í lagi ef aðilli notar broskallana við setningu eins og “hæ ég heiti Dudemaster:D”)

Mér finnst líka allt í lagi að senda flesta msn-kalla sem eru ekki þessir venjulegu msn-kallar, júfatt. En ég þoli ekki, og hef aldrei þolað “shs”. Ég veit ekki afhverju samt, bara oj…

Ég hata þegar broskallar eru notaðir í kaldhæðni. Eins og “:'(” eða “:(” og slíkt. En ef ég veit að aðillinn sé að meina það, þá er það í góðu.

Ég þoli ekki heldur þegar fólk segir “ok”, “aiit” og svoleiðis.
Dæmi:
Dudemaster: Hey ég verð að segja þér eitt sem gerðist í dag! *segir eitthvað sem gerðist í dag*
Jósafat: ok

Allt sem ég nefndi hér að ofan ef bara fyrir manneskjur sem kunna á msn og nota það mikið. Fyrir hina sem koma inná þrisvar í mánuði kannski, þá er allt í góðu. Og þetta var líka bara mín skoðun, ég er ekki svona bitur ef það kemur þannig út. Og líka eitt - þeir sem ég tala við á MSN, þið þurfið ekki að breyta hvernig þið skrifið til mín bara útaf þessu! :D:D:D:D:D:D:D:D

Peace and love and happyness,
Dudemaste