Ókei, einsog kannski einhverjir vita þá elska ég að sofa. Og hata að vakna.

Og í morgun vaknaði ég fyrst við það að mig klæjaði brjálæðislega á öllum maganum, bakinu og lærunum. Eitthvað ógeð hefur bitið mig útum allt og ég er öll í litlum klæjandi rauðum flekkum. Gleði. Ætlaði svo að reyna að sofna aftur en þá fékk ég einsog þruma úr heiðskýru lofti fossandi blóðnasir og þurfti að hlaupa framá bað í ofboði.
Og sit hérna núna eftir þessa hræðilegu lífsreynslu.

Því spyr ég, hvað/hver er það versta sem hefur vakið þig?

Mitt svar er annaðhvort ofangreint eða þegar bróðir pabba vakti mig með því að tromma á koddann minn og syngja “Djingolbell djingolbell djingoloðeveeeeei” í svona hálftíma. Hann syngur ekki vel. Djöfull var ég pirruð.
EÐA þegar vinkona mín bókstaflega henti mér útúr rúminu. Gólfið var kalt :C

Líf mitt er svoooo erfitt *andvarp*
We're just two lost souls wimming in a fish bowl.