já.

Mínir senda mér bara SMS ef að þau eru ekki farin að sofa og þá fer ég heim.

tja.. ég er 15 ára.. og þegar ég fer inná akureyri án þess að vera með gistingu þá þarf eg að koma heim um 12… og á virkum dögum oftast 11 =/

Tiss… mínir foreldar spyrja bara hvenær ég kem heim og svara oftast ég hef ekki hugmynd eða
ég kem bara einhverntíman heim

Margir sem eiga svona foreldra, samt finnst mér straff fyrir þetta aðeins of mikið.

Straff er bara bull, gerir ekki neitt

Hah, þú ættir að hitta mína.

Heh ekkert svo ósvipað hér, ég er núna í 2vikna tölvustraffi fyrir að hafa ekki tekið til í herberginu mínu -.-

Er jafn gamall og þú og er ekkert með neinn sérstakan útivistartíma, spyrja mig alltaf bara hvenær ég kem heim c.a.

Er á vist, þau geta ekkert bannað mér eitt né neitt.

Og /tilveran ? Bara uppástunga.

Útivistar tíminn er ekkert hræðilegur, en mér finnst straffið pínu…

Það er bara misjafnt hvenær ég á að koma heim, fer eftir árstíð, hvar ég er og með hverjum

NEI :D ég hef einu sinni farið í “straff” og það var fyrir að koma blind full heim, straffið var svona : ég mátti fara út í sjoppu leigja mér myndir kaupa nammi og gos síðan vera heima í 1 dag bara til að ná þynkunni úr mér xD sem ég btw fékk ekki.


mamma mín setur ekki í straff. hún er ei strafftrúi ég hef oft komið klukkutíma eða meira seint heim og hún bara ekki gera þetta aftur :D

sko ég meina í alvöru hvað eigum við að læra á því að fara í straff? :) mamma sagði þetta við mig :D

Jæja, ég bý í heimi karlmanna. Bý heima hjá pabba mínum og stóra bróðir mínum og bara það getur komið með í helvíti slæmar aðstæður, verandi 14 ára stelpa. Og það hjálpar nú ekki mikið að ég er í engu sambandi við mömmu mína sem býr á höfuðborgarsvæðinu.
Ég er einu litlu skrefi frá því að fara á heimavista skóla einhverstaðar útí fjanda, eitt fall í viðbót og ég er farin.
Málið er að líf mitt er í algjörum mínus vegna þess að allt sem hefur verið að gerast undanfarið fer/fór svo rosalega illa í mig að ég er búin að vera gera það fyrsta sem mér dettur í hug fyrir smá athygli.
Pabbi vinnur 24/7 alla daga, ef að það er ekki hjá IGS er hann þa´bara einhverstaðar allt annarstaðar að sinna peningarmálum og alles. Lítill tími fer þá í það að sinna fjölskylduvandamálum. Þó að ég skil hann vel. Hann er með 14 ára fuckt up vandræðakrakka og 17 ára þunglyndann strák sem lendir reglulega í fokk miklum heilsuvandamálum.
Hann er farinn að taka hluti mjög alvarlega sem á ekkert að taka alvarlega og hættur að hlusta á útskýringar frá mér. Eitt dæmi hann tók af mér netið í viku vegna þess að ég var inná hugi/kynlíf, þrátt fyrir það að ég reyndi að segja honum og sanna að þetta er umræðuvefur ekki klám og læri ég meira af þessu heldur en í skólanum.
En frekar en venjulega var ekkert hlustað á mig, og ljái ég honum það heldur ekki vegna þess að ég hunsa allt sem han nsegjir mér að gera og geri allt sem hann segjir mér að gera ekki.
ég er að reyna að bæta mig, en það er víst ekki mikið að ganga, ég er í jafn miklu rugli og ég var, ég er bara farin að passa mig meira. Hjálpar heldur ekki með það að reyna að hætta öllu þessu kjaftæði að ég er agalega góður lygari á réttum tímum.

Já þetta færðu fyrir að starta umræðu um foreldra, þá buna ég vandamálumnum útúr mér..


takk fyrir mig *rop*

Bætt við 4. nóvember 2007 - 19:35
*andvarp*
Mér líður betu

mamma mín og pabbi spurja bara hvort ég komi eitthverntímann aftur heim

well e´g er 17 ára og kem bara heim þegar að mér sýnist..

/tilveran.

Það er frekar mikið overkill…
Þangað til að ég varð 15 ára eða svo var frekar strangur útivistatími hjá mér, en núna er þetta alveg horfið. Þarf bara að láta vita ef ég er að fara úr bænum sem ég bý í, og helst að láta vita ef ég verð ekki heima yfir nóttina ^^

ég er 17 að verða 18 ára og ég hef ekki farið eftir útivistartíma núna í hvað …. 7 ár …

þau settu mér útivistartíma þegar ég var yngri en ég fór ekki eftir því síðan flutti ég í sveitasæluna og frá því ég snéri aftur þá hef ég bara komið heim þegar mig langar að koma heim