ég verð að segja frá einu atviki sem gerðist rétt áðan..

ég finn enþá til í hjartanu ='C

en allavega..

ég var á leiðinni heim á þessari Daewoo Nubiru :Æ
og það var svo mikill snjór heim í hlað að mamma komst ekkert og beið bara útá þjóðvegi meðan ég og bróðir minn hlupum heim..hún beið s.s. útaf því að bróðir minn er að fara út á skaga
og við byrjum að labba heim..ég með lion king spólu í annari og 2l. kók í annari..
og við vorum bara þarna labbandi..tala um björgunasveitina ingólf..úr Ég var einu sinni nörd..
og svo tókum við eftir svona..snjóruðningsbíl eða hvað sem þetta nú heitir..á fleygiferð..
og við vorum bara e-ð´svona..“vá..hann fara voða hratt..”
og svo beygir hann!!
og við aumingjarnir bara þarna á miðjum veginum..annar reykir og hinn með jafn lítið þol!!
..og EKKERT í kringum okkur..nema skurðir fullann af snjó..
svo við byrjum að hlaupa..hlupum og hlupum..
en náttúrulega..hann sá okkur ekkert í þessu myrkri..

en við rétt sluppum fyrir horn..
..brjálaðingur -.-“

en svoo..hvað segir fólkið hér á þessum ”yndislega" laugardagskveldi?