Hmmm.. Regza hér, henni leiðist, suprise og þó, Var að éta harðfisk áðan, nokkur glös af kók og kom svo hingað á verkstæðið til að fá mér prins og fara á netið, pff, ég sakna hundsinns, Prinsi lá alltaf við lappirnar á manni á svona stundum sem þessum þar sem maður hékk í tölvunni, fram eftir kvöldi.. En hann er á betri stað núna! En er það ekki nokkuð lame að skýra hundinn eftir ódýrasta súkkulaðistykkinu í sjoppunni? Aðal fæðu fjölskyldunnar! Svo var sjoppa hérna sem hét eftir hundinum eða súkkulaðinu, fáranlegt að nafninu skuli hafa verið breytt, hljómar Prinsinn ekki miklu betur en Hobbitinn? Enda skýrt eftir umdeildasta hundi bæjarinns sem þar að auki var faðir flestra hvolpa sem fæddust hér, blendingurinn sá arna! Reyndar hét hundurinn Prins þegar við fengum hann en það er aukaatriði..

Hvað meira? Ég veit það ekki og þó, ég ætla að skrifa ykkur sögu sem þið ráðið hvort þið lesið, um það þegar ég sannfærðist eitt andartak um að ég væri gengin af vitinu!

Það var svipað kvöld og þetta, eini munurinn var að eftir að hafa hangið á netinu fram eftir kvöldi þá ætlaði ég að drattlast snemma heim, þ.e. um miðnætti, þurfti víst að vinna eitthvað daginn eftir. Ég gekk af stað heim, fattaði fljótlega að ég átti ekki til snert af áhuga fyrir að fara að sofa… En hvað mig langaði að gera þarna skildi ég ekki strax, ég var glaðvakandi, fyrir utan að ég var pínu þreytt, mig langaði að hreyfa mig, fara einhvert, en hvert? Fyrsta hugsun var vissulega að hlaupa aftur hingað í tölvuna, vel skiljanlegt, en ekki mögulegt..

Smátt og smátt skýrðust hlutirnir fyrir mér, ég fékk nefnilega geðveika hugmynd! Hvort sem það var jákvætt eða neihvætt geðveik hugmynd var ég ekki viss um, líklega sitt lítið af hvoru! Ég var full af ólýsanlegu fjöri, því mig langaði til að fara að vinna! Bara um 8 klst of snemma..

Þetta hefði kanski ekki verið svo galin hugmynd ef ég ynni einhverstaðar annarstaðar, kannski á vegum sauðfjárveikjavarna eða á hestabúgarði eins og í sumar, en málið er að ég breytti til, svona til tilbreytingar áhvað ég að vinna fyrir fólk sem borgaði tímanlega og ætíð allt sem það skuldaði manni, ég fór að vinna á stað sem ég hafði marg sagt að ég kæmi aldrei til með að vinna á. Málið er ég ét ekki fisk, þoli ekki lyktina af þessum óæta blautmat og er þar að auki líklega með ofnæmi fyrir þessu öllu saman..

En samt langaði mig þarna óendanlega að fara að vinna, fara að beita, festa óætan fisk á öngla festa á illa lyktandi reypi.

ÞEgar ég kom heim fór ég að grínast með þessa hugmynd við stjúpmömmu mína og systur, ögraði þeim aðeins, en þar sem portúgalski orðaforðinn minn er kannski að full miklu leiti til blótseyði þá sannfærðust þær um leið og mættu með mér að beita! Tónlistin þarna hljómaði jafnvel betur svona að nóttu til, sama tónlist og ég bölvaði í hljóði allan daginn áður..

Fjandinn hafi það hálfa nóttina var ég raunverulega sannfærð í einhverjum svefngalsa að mér þætti bara gaman að þessu, svo minkaði gleðin og lyktin fór að finnast eftir því sem fiskurinn bráðnaði… En þá var líka lítið eftir… Svo fór ég heim um 5-6 leitið, labbaði reyndar aðeins hingað til að kíkja á netið, aldrei þessu vant var enginn vakandi svo ég fór heim aftur að sofa og vaknaði um 20:27 minnir mig en kl gæti hafa verið vitlaus..

En jaðrar það ekki við geðveiki að langa til að fara að beita um hálf eitt leitið þegar maður hafði nú þegar beitt frá hálf 10 til um 3 fyrr þann daginn?

Vó.. Ég skrifa allt, allt of mikið þegar mér leiðist en have fun ef þið nenntuð að lesa þetta ;Þ