Vaknaði kl. níu og pabbi keyrði mig í Salahverfið…svo horfði ég á TV-ið og var í tölvunni til hálfeitt, þá fór ég í unglingavinnuna :/
Vorum að tæma sandkassa í einhverjum leikskóla með skóflum og hjólbörum hálfan daginn í þessu ömurlega veðri…
Svo í kaffinu fórum við úr útifötunum og appearantly hafði rignt í gegnum regnjakkann minn og ég var rennandi blaut, en bara á efri hlutanum…(if you know what I mean ;) Þetta leit út eins og það hefði lekið mjólk eða eitthvað :S) Allir hlógu að mér, mjög skemmtilegt móment :Æ (Not…).
Svo eftir vinnu fór ég í strætó heim, lenti auðvitað á leiðinda-bílstjóra o.O
Ég hélt skiptimiðanum hjá boxinu sem maður setur strætómiðana í nógu lengi til að bílstjórinn gat lesið á miðann (eða það hélt ég) og setti hann svo í boxið. Svo brjálaðist gaurinn, hann hafði ekki náð að lesa á miðann og öskraði svoleiðis á mig “Hvað í andskotanum ertu að gera? Þú ættir nú að vera búin að læra að sýna okkur miðann áður en þú setur hann í boxið!!” =_=
“Ókei…” segi ég og ætla að fara að setjast. “Halló??!” segir hann. “Hvað á ég að gera í þessu?” Ég segi bara “Sorrý…en miðinn var gildur” þá hnussaði hann bara og leyfði mér loks að fara.
Anyway, á miðri leið heim snarstoppar strætóinn við stoppistöð og ég þeyttist næstum því út á mitt gólf ef ég hefði ekki náð að grípa í stöngina fyrir framan mig…I think he was getting back at me O.o

Frekar phatetic dagur…núna er ég bara að hlusta á Prodigy á meðan kötturinn minn er að reyna að troðast í kjöltuna á mér (hann liggur uppá tölvuborði) :Æ

DM

PS: Hefur ykkur einhverntímann liðið eins og einhver sé að fylgjast með ykkur?…mér leið þannig í dag, ótrúlega creepy tilfinning :S