Hann var að labba með Binna brjóststóra og sagði bara “Omgz… ertekkakiddamig?!” og hann bara like “omgz, nei!”. “Ooooh! Ógó töff rauðar leðurbuxur!” og ég bara like “neeei! Þær eru sko gg* ljótar skommh!” og hann bara like “neeei!” Og like komu þeir inní the magic room og kallinn sagði “Akkuru ertu að þessu?!” Og Binni bara like sko “wooooó, ertareynaveracool?!” og hann bara like “nei, ert’ a grínast? Érrsvalurgaurskommh!” og hann bara like “farðu!” og ég var bara like “aaaa!” og hljóp til Barbí. Hún var bara “ooh, ég er svo sæt” og ég bara “neeei!” og bara “Binni, koddu!!” og hann bara like “skohh, akkuru viltu ekki sófann?” og ég var bara like skohh “mér finnst hann svalur!” og svo bara “jooooó, maaan!” og hann bara “haha! Vertu aðeins meira GúGú, skommh!” og hann bara like “þetta er víst svalur hattur skoo, þúrrtbaraöfundsjúkurskommh!” og hann bara like “neeei! Ég keypti svona í BNA!” ég bara like “nei! Ég saumaði hann sjálf! Keeeemur!” og hann bara like “komdu Barbí!” og ég bara “Maaaaaaarteinn?” og hann bara like “jó, man, Marteinn in da house” og ég bara “jóóóó, svalastur mann!” og hann bara like “komdútííísbúð,” og var bara like sko “too cool for ís, skommh” bara “keemuuuurr!” og hann bara “jætlatilBarbí!” og ég bara like “sooooó! Jætlabraekkertatalaviþþigþá!” og hann bara like “ok, bæþá, lúúúði!” og fór inní pottinn. Og þar kvaddi ég Martein á tröppunum, og hitti hann þaðan aldrei aftur.

The End.