Mér leiddist… Og ákvað að semja ljóð í tilefni þess! Njótið :)



Stóð ég við vegginn
kyrr líktog steinn
upp kom þá hugboð,
ég var ekki einn.

Skimaðist um
einsog fiskur á flugi
ég sá hann og létti,
þetta var bara Hugi.

Hann rétti mér hanska
og safa að drekka
Ég neitaði drykknum
og heimtaði Extra.

“Hey vó, enga frekju!”
æpti upp Hugi.
“Vertu feginn að fá ekki
kassa af brundi!”

Ég sættist á hans rök
og fékk mér svo sopa.
Hann byrjaði að tala
en ég þurfti að ropa.

“Hættu að trufla!”
Hugi pirraður sagði.
Ég gæsahúð fékk
og um leið ég steinþagði.

“Ég hef verkefni að vinna!”
slóttugur sagð'ann.
“Sérþekkingu þarf ég,
hlut sem þú einn kannt.”

“Þú kannast við Benna”
staðhæfði gaurinn.
“Hann var víst að vinna
heilmikinn aurinn.”

“Þetta er skrítið, ég veit það”
játaði karlinn.
“En ég vil að þú undireins
höggvir á Jarlinn.”

Ég hváði, var hissa
mínum eyrum vart trúði
ég starði hálfskelkaður
var hans geðheilsa búin?

Hann sprakk nú úr hlátri
líktog grameðla á flippi
“Þú trúðir í alvöru
að sker' yrðá typpið!”

Óviljugur roðnaði
skammaðist mín.
Líktog þegar Vala Matt
inn bauð mér til sín.

“Nei, hið alvöruerindi
er hvorki hlátur né grín.
Ég vil að þú undireins
takir til fötin fín.”

Ég varð nú að ósk hans
forvitnin á fullu.
Enn aukst á hana
er hann dulbjóst sem hundur.

Ég spurði hann hljóðlega
hvað gera ég ætti.
Hann spurði á móti
hvað um þetta mér þætti.

Ég var nú hálfhreinskilinn
sagðist botna í fæstu.
“Æj, gakktu nú um með mig
viltu vera það sætur?”

Ég hlýddi, mjög undrandi
og skokkaði af stað.
En þá hundurinn gelti
og mig leiddi annað.

Ég spurði hvert hann væri
mig í burtu að leiða.
“Æj þegiðu fíflið þitt
gerðu mér nú þann greiða!”

Fljótt kom ég þá auga
á Benna og hans stúlku
Þau voru að rífast um
hvað hann væri þungur.

“Þú ert tuttuguogfimm kíló!”
æpti upp stúlkan.
“Ég er bara fimmtán!
Og er þessvegna að fjúka!”

Þvílík sjón var að sjá það
Benni upp lyftist!
En játa nú samt
að það var skrambi fyndið.

En stúlkan í hann greip
og dróg hann í var.
Verst þó fyrir þau
að við vorum þar.

Ég komst nú að planinu
og vá hvað það sökkar!
Hugi strax á Benna stökk
og byrjaði að hömpast.

“Náið hundsræflinum af mér!
Kynlífsleikfang er ég ei!”
Honum varð ekki að ósk sinni
og var jarðsettur í kyrrþey.