Þú hefðir átt að heyra í trommaranum í hljómsveitinni minni í gær.

Hann vann sko í Hagkaup, og þar var ein stelpa að vinna með honum sem hann sagði að væri geeeeeðveikt falleg, það er meira að segja fallegt hvernig hún hnerrar, það er einhverveginn svona *uppi á háa xinu* A-tjúúú-úh (sagt geðveikt blíðlega).
Það var ekki djók í byrjun, en núna er þetta orðinn bara brandari meðal okkar.
En allavega:

Við vorum í gær að tala um þessa stelpu. Síðan allt í einu sagði trommarinn upp úr þurru:
Hvernig ætli heyrist í henni þegar hún er að kúka ? og svo fór hann eitthvað að tala um að hann færi að elta hana á klósettið bara til að heyra hvernig það væri og eitthvað fleira.

Síðan ,eins og skrattinn úr sauðaleggnum, fór hann að segja þessa vísu sem bara vall upp úr kjaftinum á honum:

Þegar þú númer 2 þarft að gera
sest ég niður og fer að hlera.
Elskan, ekki mig fyrirlíta,
en ég hlusta á þig þegar þú ert að skíta!