Haha! frændi minn kom með kellunni sinni og börnum í mat hingað í kveld og bara fínt með það…. kemur dóttir hans ekki með nokkra smokka í höndunum þegar við erum að borða (þess má geta að hún er 8 ára) og spyr mig af hverju ég var búin að fela smokka inní herberginu mínu, ég náttúrlega get ekki gert annað en roðnað smá og allir fara í hláturskast…. nema mamma sem horfir á mig með geggjaðasta augnarráði EVER (svo ætti ég líka kannski að bæta við að þetta voru ekki smokkarnir sem við Gelgjan keyptum, þeir…uuu….. týndust?(A)….)
En já tilbaka að sögunni þá heldur hún áfram að spurja mig útí þessa smokka allt kvöldið, meira að segja á meðan ég var í Singstar með systur hennar sem endaði náttúrlega með tonedeaf eða eitthvað álíka vegna völdum hláturskrampa…..
Spurningarnar voru eitthvað í þessa áttina:
“Lína, af hverju ertu með smokka, áttu kærasta? er hann með typpi?”
“Hvernig setur maður smokkinn á typpið?, er smokkurinn blautur? hvernig festir maður hann á?”
“Er bragð af þessum smokkum?”….“Já…”…..“Hvernig?”…. “súkkulaði held ég, fer eftir því hvaða smokk þú ert að tala um.”…. “Þennan, *heldur uppi einum slíkum*, má ég smakka?”