“Svínastappa” sagði litla stráið við hafnarbakkan. En litla stráið hafði rangt fyrir sér. Því áður en það vissi af þá var risaeðlan komin og sparkaði í stráið. Þá skaust stráið útí sjóinn og fór að synda meðal fiskanna.
Nemó kom og sagði: “stolt siglir fleygið mitt, stórsjónum á” og þá fór litla stráið að gráta. Sigurjón kom þá og huggaði stráið og sagði: “Gráttu ei barnið mitt” og fór að segja litla stráinu og Nemó frá kollega sínum í trönuberjaverksmiðju Tíbet.
En svo allt í einu kom litlutáartánögl og stappaði niður hársrótunum. Þá hljóp (synti) Nemó í burtu og kveikti í eldhúsvaskinnum. Ástin sigrar þrautir allar! Noh! Nei það er ekki satt það er ósanngjart.
Lífið er ósanngjart. Það fannst litla stráinu allavega. Hann hugsaði til þess þegar hann var aðeins lítið fræ og þurfti ekki að hafa áhyggjur af neinu. Þá sérstaklega ekki þeim martröðum sem krítartaflan olli honum þessa dagana.
Þegar litla stráið er orðið stórt endar sagan. Eða hvað? Hvernig veit ég það? Ha? Hvað heiti ég? Hvað er klukkan?
Klukkan er 20002 og árið er 5. dagsetningin er 3 dagur í góumánuði. En þetta vissi stráið ekki. Því það var ekki lukkunnar virði og fékk ekki heila, fékk ekki hjarta og fékk ekki sál.
Vertu ánægður með það sem þú hefur og hættu þessu Helv*** tuði um það hvað þú átt erfitt!!!
og munið…