Og náttúrulega verkfallið.

Jah.. ég er nú þannig manneskja að ef ég er að far eitthvað þannig að ég tek mér frí þá læri ég aukalega til að dragast ekki afturúr því að einhvernveginn er miklu leiðinlegra að vinna sig upp heldur en að vera kominn lengra áður en þú tekur fríið. Svo veit ég t.d. að ég verð upptekinn alla helgina og allann mánudaginn þannig að ritgerð sem á að skila á þriðjudag verð ég að klára fyrir fimmtudag. Þessi viku-fyrirvari sem við fengum er orðin að 3 dögum hjá mér!

Svo er þessi samfélagsfræðikennari svo skemmtilegur að þessar 10 mínútur sem hann var að kenna okkur var stór hluti bekkjarins hlæjandi (reyndar bara 2-3 en ein af þeim talar alltaf fyriri hálfan bekkinn svo…). Svo ætlar hann að reyna að sleppa því að kenna okkur sem að honum finnst leiðinlegt nema að það sé alveg bráðnauðsynlegt.

Að missa af einum og einum tíma gerir ekkert (tek leikræn tjáning ekki með vegna þess að það er val-fag). Það er ekki eins og við séum að missa af þessu, þetta féll bara niður.

Svo kemst ég hvort eð er aldrei heim fyrr en skólabíllinn fer en það er hálf-fjögur á þriðjudögum (eða þegar að við eigum að vera búin) en annars hálf-þrjú.

Og ertu þá ekki í eyðum????????????

Ég er alltaf búin hálf-þrjú nema á þriðjudögum, þá er ég búin hálf-fjögur. Ég er ekki með neinar stórar eyður. Hálftíma matarhlé og frímínútur á milli tíma er allt..