Ég fékk mér snakk sem var ekki Doritos! Ég var í vinnunni og var aaaaaaaaalveg að fara í mat en þá kom hann samstarfsfélagi minn, sem við skulum kalla Eirík Þór (dulnefni) og sagði mér að það væri komin sending frá Þykkvabæ. Þar sem að Diddi (dulnefni), lagerstjórinn ungi (17 ára), var í mat, þá þurftu einhverjir að taka á móti þessu. Þess vegna fórum við og skelltum fullt af hlutum á bretti og fórum með það inn á lager.

Bílstjórinn, mjög kúl og hress náungi, spurði “Viljiði snakk?” og þá neitaði Eiki. Síðan spurði hann aftur og talaði þá til mín og ég sagði “Auðvitað,” og greið snakkið þegar hann kastaði því til mín. Þetta voru bugður með beikoni.



Einnig má minnast á að ég fékk að henda útrunnum brauðum ásamt Nökkva (dulnefni), samstarfsfélaga mínum og metalhugara indeed. Við stóðum og köstuðum þessum brauðum í gegnum tvær-þrjár hurðir (mismunandi) og út í gáminn, hittum ekki oft reyndar. Síðan kom ung samstarfsstúlka, Erla (dulnefni) að nafni og vildi henda með okkur líka. Hún henti smá en mest hentum við reyndar í hana. Margt annað gerðist auðvitað, enda er Samkaup besti vinnustaður í heimi.



Mér bara datt í hug að þið vilduð vita þetta.