Einu sinni var maður sem fór út í búð og keypti sér hundraðkall svo fór hann í næstu búð og notaði hundraðkallinn sem hann keypti í hinni búðinni til að borga hundraðkallinn sem hann keypti í hinni búðinni. Svo fór hann út að labba og fann fimmkall svo hann fór út í búð og keypti sér hundraðkall svo fór hann í næstu búð og notaði hundraðkallinn sem hann keypti í hinni búðinni til að borga hundraðkallinn sem hann keypti í hinni búðinni enn hann keypti hundraðkallinn með fimmkallinum og átti núna hundraðkall sem hann notiði til að kaupa aftur fimmkallinn sem hann notaði til að kaupa gúrku og grasker.

svo gróðisetti hann graskerið á gúrkunni þá varð til gúrkugrasker sem hann fór með heim og gróðursetti svo næsta dag varð til peningatré svo fór að selja það á tíkall enn missti það á leiðinni ofaní holræsið og dó.

þá komu englarinr og dönsuðu regndansinn með afrískum tilbrigðum svo dóu þeir. þá kom guð og lífgaði þá við með englabissu sem er sérsmíðuð af gorkkúlumalla (sem er tannlæknir krókudílsins gorkúllumalli) úr englablóði guð skaut úr bissunni og þá lifnuðu englarir við og ákvaðu að deyja, og það gerðu þeir.

enn guð kallaði á nýja engla sem fluttu kallinn til himnaríkis. enn Lyklapétur var að horfa á sjónvarp (það var slökkt á því) og nennti ekki að hleypa þeim inn svo kallinn lífgaðist við (í líkamanum ekki hjá lyklapétri) og áhvað að kaupa sér aldrei aftur gúrku og grasker og búa til gúrkugraskera tré og gróðursetja það.

Í staðinn ákvað hann að hann að vingast við jón jónsson sem var rafvirki og vann fyrir krokudíllinn gorkúklumalla. Hann kunni að elda majónessúpu og vildi bara vingast við þá sem smökkuðu hana kallinnn smakkaði hana og hún var á bragðið eins og appelsína sem var lögð í einelti svo hann ældi í fimm klukkutíma þá urðu þeir verstu viunir (samt ekki óvinir).
Jón jónson rafvirkjaði húsið hans einu sinni á dag og gaf honum majónes súpu (sem kallinn notaði til að vökva appelsínurnar. Enn einn dag dó jón svo englarnir þurftu að dansa regndansinn enn þeir voru dánir svo að kallinn þurfti að dansa hann, enn hann kunni ekki regn dansinn og fór til afríku að læra hann.

Í afríku voru tvær eldspítur og ein sígaretta sem kenndi honum regndansinn. Svo labbaði hann yfir brúnna og dansaði regndansinn fyrir kallinn enn hann var rotnaður og þá fór hann að gráta og grét sig til dauða og þá varð guð reiður vegna þess honum vantaði englanna svo hann fór út í bakarí og rændi nýjum englum svo kallinn komst til himnaríki og LIFÐI hamungjusamur til æfiloka. (sem voru reyndar búinn)

THE END