Einu sinni var bóndabær, þar var belja að bíta gras. Þá sá hún 8 kjúklinga hlaupandi um á hjólabretti. Þá kom bóndinn brjálaður og reif hausana af kjúklingunum og gróðursetti hausana. Næsta dag var vaxið 3 og hálfs metra tré kjúklingur. Þá kom beljan og smíðaði rosa byssu á tré kjúklinginn og fór í stríð. Beljan byrjaði á því að ráðast á Tæland og rústaði öllu þar. Síðan fór beljan og smíðaði hátæknilegan köfunarbúnað og kafaði niðrá hafsbotninn og rústaði Atlantis. Þá var beljan orðin þreytt. Næsta dag opnaði beljan póstkassann sinn og þar voru skuldir hún þurfti að borga allt Tæland aftur og líka Atlantis. Þá varð beljan brjáluð og fékk sér lán og borgaði allt aftur upp. Núna var beljan í vandræðum því hún átti eftir að borga upp allt lánið sem hún tók. Þá fór beljan til bóndans og bað hann að lána sér fyrir láninu. Þá sagði bóndinn: VAR ÉG EKKI BÚINN AÐ SEGJA ÞÉR AÐ ÞÚ MÁTT EKKI TAKA LÁN Á FIMMTUDÖGUM !!! ummm jú sagði beljan. AF HVERJU TÓKSTU ÞÁ LÁNIÐ Á FIMMTUDAG !!!! því annars mundi kallinn slátra mér. NÚ SLÁTRA ÉG ÞÉR BARA !!!!!!!!! daaaaaaa sagði beljan og hljóp alla leið til kína og bað kínaforsetann um að gefa sér vinnu á pizzastað. Kínaforsetinn sagði já.


Eftir þetta lifði beljan hamingjusömu lífi á pizzastað alla æfi.