einu sinni var ék aþ labba ok þá kom allt í einu risasdór broddgöltur og rakk mig á hol þá fór ék á spídalann og þurrfti aþ fara í sdólpíbu en hjúkan sagði aþ rasgatiþ á mér væri fult af rusgli þá fór ék í sdólpíbu en þá kom alfeg þessi feiknarsdóri abi ok barþi hjúkuna svo fór hjúkan að sgæla ok dælan hélt áframm aþ pumba drulunni úr rasinum á mér en þá tóg abinn dæluna úr sabandi ok þá meiddi ék mig ok hljób framm ok allir lægnarnir brjálluðust ok eldu mig og einn hjúkan hrindi á löguna ok lögan kom ok tóg mi fastann ok so kom geð lægnir ok saði aþ ék æti aþ fara á klep en ég sglap og lögan leitaði ok leitaði en ék var horfin aþí ék áti flugvéll ok ék flauk í burtu og faldi mik en so komm abinn ok tóg mik me sé til abaland og þar voru fult af jólasveinnuum ok öbum sem átu heilan heling af bananum og ádu þá alan dakinn ok ék breytist í aba ok fék alvöru vængi enn þá komuðu löggumennirnir ok tógu vængina av mér ok síðann fóru þeir til ísslands og sögþu ljóta lækningskaddlinum aþ ék væri í abalandi en ék var kominn til kaddlinnsinns í túnglinu