Hér er lítið ljóð sem ég samdi.
Það er ekki um neinn sérstakan Egil.
Þannig ég vill enginn læti kringum þetta ljóð.


Egill lítur framan í spegil
hugsar sína þungu þanka
þar til hann heyrir einhvern banka
hann fer og gáir hver er þar
en skilur óvart eftir undarlegt far
Í dyragættinni stendur hettuklædd dularfull vera
hann veit ekkert hvað hún vill með hann gera
veran segir að foreldrar hans hafi verið myrt
og á hinn óútskýranlegan hátt smyrt
voru þau smyrt með smjöri
virtist morðinginn hafa verið í miklu fjöri
þá fór egill að skæla
veran segir: ekki væla
Veran: Allt í plati
egill segir:ég var alveg á gati
þá var veran móðir egils
sem hafði varið of löngum tíma í veru spegils