Þessi saga fjallar um strák sem heitir Karl og bír hjá mömmu sinni.

Það gerðist fyrir ekki langalöngu að það var strákur sem var búin að missa pabba sinn. Hann hét Karl og æfði leikjarnámskeið í hverfinu. Þetta leikjarnámskeið var fyrir börn á aldrinum 6-10 ára en hann var 13 ára. Það var nefninlega mamma hanns sem laug að leikjarnámskeiðissrjóranum að hann væri 10 ára. Kalla leið mjög illa því hann var lítill og feitur. Krakkarnir í bekknum hanns stríddu honum mikið, ekki bara útaf vaxtarlaginu, Nei líka því hann var tveim árum eldri en krakkarnir i bekknum sínum því hann var lækkaður um bekk. Einn morgun þegar kalli vaknaði við Kellogs vekjaraklukkuna sína sá hann að mamma hann lá öll blóðug á gólfinu. Kalli vissi ekki sitt rjúkandi ráð. Hann stökk fram úr rúminu og öskraði. Hann hringti í neyðarlínuna. Eftir sirka 30 mín kom sjúkrar´bíllin. Hann var svona seinn því það hafði sprungið dekkið á bílnum. Mamma hanns Kalla var flutt upp á sjúkrarhús. Kalla fannst mjög erfitt að eimbeita sér í skólanum þennan morgun. Hann gat ekki hætt að hugsa um mömmu sína. Svo var hann barasta barin í löngufrímó. Hann gekk dapur heim eftir að hafa verið böffaður. Þá hringdi símin, það var læknirinn, hann sagði að mamma hans sé dáin og hann þurfti að fara í fóstur en það vildi hann ekki hann fór og fann hnífinn sem pabbi hanns hafi gefið honum þegar hann var lítill snáði og stakk sig og…………………DAUÐUR!!!!!!!!!!!!!!!:)