Ég hef víst villst eitthvað hingað inn, ekki ætlaði ég að skoða myndir?
Eða ætlaði ég kannski að lesa fréttir?
Nee, held ég hafi…..Nei ætli það nokkuð.
Held samt að ég sé að skrifa grein, það virðist vera svona næst sannleikanum, þótt ég hafi nú aldrei verið mikið fyrir að hlusta á stóra manninn.
Heyrðu, fyrst ég er að skrifa grein hérna þá get ég alveg nýtt plássið og auglýst eftir sálinni minni.
Seldi Robert Smith hana fyrir hlýtt par af ullarsokkum þegar ég fór að veiða í gegn um ís núna í byrjun desember.
Einhver villa varð í kerfinu og núna gengur sálin mín laus einhversstaðar, örugglega köld og einmana.
Annars hef ég rosalega lítið að gera við sál, hún lyktar illa og er alltaf að röfla um einhverja samvisku.
Ég þoli ekki hluti sem lykta illa, og húfur!
Ég hata húfur.
Húfur eru gerðar til að reyna að skilja okkur að sem heild og reyna að breyta okkur í eitthvað annað en við erum.
Vonandi ekki gíraffa.
Ég hata líka gíraffa, mér mislíkar allt sem getur horft inn um herbergisgluggann minn á fjórðu hæð.
Og gíraffar kunna líka ekki að búa til íspinna, því guli pinninn var alltaf sá síðasti til að klárast úr íspinnaboxinu inni í frysti.
Mér er hinsvegar ágætlega við apa, því ísinn þeirra er góður og svo voru þeir líka í Lion King.
Mér líkar við allt sem var í Lion King……Nema gíraffa, ég hata gíraffa.
Mér er líka illa við lok af kattarmat, þau eru svo óþarflega góð með sig.
Sitja bara þarna á borðinu eins og þau séu að segja: “Hey, ég er lok af kattarmat, og hvað ætlar vesalingur eins og ÞÚ að gera í því, ha?”.
Annars held ég að stóra táin á vinstri fætinum mínum sé andsetin.
Ég held líka að Gunnar Birgisson sé andsetinn.
Hitti hann einu sinni og hann lyktaði eins og prump og rúlluterta.
Andskotinn! Klórbrúsar!
Læknirinn minn sagði mér samt að fara ekki út í þá sálma, það er ekki gott fyrir hjartað á mér.
Ég sá einu sinni mann í jakkafötum, síðan sá ég hann ekki lengur og varð sorgmæddur og fór heim til mín og borðaði heilt ker af ís.
Ég held að Bruce Lee sé ekkert dáinn, hann á heima á fyrstu hæðinni í blokkinni minni.
Hann er alltaf að öskra eitthvað óskiljanlegt og lemur síðan krakkana sína.
Ég held að krakkarnir hans fíli það, andskotans sadómasópakk.
Talandi um það, ég sá mann að selja úr um daginn!
Hann stóð bara þarna alveg rosalega góður með sig og sagði: “Ahh, ohoho, ohh, ég er svo fínn, ég er að selja úr, ahhohoho!” og kveikti sér síðan í vindli.
Það var sko ekta séntilmaður.
Hey, munið þið eftir því þegar Tímon og Púmba fara upp í Alpana og eyðileggja einhverja klukku og vondi tímakarlinn fer að hlæja?
Æjji, þessi vondi þarna, sem var með svona sex klukkur á hendinni?
Já, hann!
En annars……Ég gleymdi hvað ég var að gera, ojæja, ætli ég setji ekki einhverja litla sæta mynd með og sendi þetta inn.

Já! Litla sæta mynd af Robert Smith!