Kafli 8

Það voru liðnir sex dagar síðan þau hefðu lent í árásinni og þau voru komin nálægt útjarðinum á skóginum
“á morgun komum við að bænum “Ný Grein” og þar ætti ég að geta fengið þær plöntur sem vaxa ekki hér til að minka sársaukann þinn og reyna að losa sýkinguna úr fætinum á SinSin, en honum batnar verr en ég hafði vonað” sagði Spammer
“En geturu ekki farið með okkur til græðara þar?”sagði Cherish
“Nei, það er bara einn græðari sem ég treysti fyrir svona verki, og hann býr núna á Húmorsvík, en ef við erum heppin þá mætum við honum, hann á það til að ferðast milli Sorpeyrarirnar og Húmorsvíkur” svaraði Spammer meðan hann reyndi að lífga eldinn aðeins við
“En hvað með SinSin?” sagði Fatherfucker
“Við höfum þurft að bera hann síðustu tvo daga og hann er hættur að tala og borða, þú sagðir að það yrði allt í lagi með hann!” sagði Fatherfucker sár og benti á SinSin þar sem hann hafði skriðið undir tré, langt frá þeim
“Enda ætti hann ekki að bregðast svona við, jafnvel þótt að sárið sé síkt, það sem er að gerast er ofan mínum skilning, það er einnig ein af ástæðunum sem við verðum að komast til Húmorsvíkur fyrr heldur en síðar!” sagði Spammer á móti
“Hvernig þekkiru þennan græðara annars?” sagði Cherish
“og hvernig geturu verið svona viss um að hann geti læknað mig og SinSin?”
“hann er sá færasti, það ætti að vera nóg fyrir ykkur” svaraði Spammer
“En hvað gerir þig svona vissann?”
“Þú ættir að vara þig, Það eru svona spurningar sem enda með því að drepa þig, Cherish” sagði Spammer
“Fyrirgefðu”
“það er ekkert að fyrirgefa, þú átt rétt á að vera forvitin, ég birtist dularfullt, akkúrat þegar þið voruð hjálpar þurfi og neita svo að fara með ykkur til græðara nema til einhvers dularfulls manns sem þið vitið ekkerthver er. Hver veit nema ég sé að leiða ykkur í gildru” sagði Spammer
“Satt” sagði Fatherfucker
“En þú hefur en ekki svarað spurningu minni, hvað gerir hann svona betri en alla aðra”
Sagði Cherish
“já…ég á honum allt að þakka. Hann fann mig þegar ég var ungur Hugari og fjölskyldan mín var drepin af Newfags sem voru með hnakka undir sinni stjórn”
“undarlegt, þeir hlýða vanalega engum nema leiðtoga hjarðarirnar” sagði Fatherfucker
“hnakkarnir lögðu þorp mitt í rúst, ég var nógu heppinn að vera að leika mér í trjánum fyrir utan bæinn. Svo gerði ég náttúrulega það sem hvert barn myndi gera, ég flúði. svo, þegar ég var nær dauða en lífi, kom hann, hann ól mig upp hér á sorpeyrinni og kendi mér allt sem ég kann, þar á meðal að skylmast og að nota plönturnar, þótt ég jafnist ekki við hann á hvorugum þessum sviðum.”
“hann hljómar eins og einstakur maður” sagði Fatherfucker
“enda er hann það”
“segðu mér, Spammer, hver er þessi maður?” sagði Fatherfucker
“Hvaeraske, ég hef ekki séð hann i fimm ár, við skulum bara vona að hann hafi tórað”