Kafli 4
Hún leit stórum augum á það sem hún sá
Þarna voru tveir dvergar liggjandi í þeim stórfurðulegustu stellingum sem hún hafði séð
„Guð minn almáttugur, hvað í a********m eruði að gera?“
Þá leit annar af dvergunum á hana
„eh sæl, eh, þetta er ekki það sem það sínist vera“
„sure“
„Eh komdu sæl, ég heiti fatherfucker, gaman að kynnast þér“ sagði annar dvergana og rétti fram hendina
„Já sæll, ég heiti Cherish, og, eh…, ég tek ekki í hendur“ og myntist með hrolli því sem hún sá þegar að hún kom inn
„svo, þetta hérna er SinSin“ sagði Fatherfucker
„Nei, sæl sæta“ sagði SinSin og blikkaði Cherish
„Riiiight“
„Svo, hvað dregur þig hingað? Svona í miðjan skóginn allveg aleina“ Sagði Fatherfucker
„Ég villtist“
„Er það svo?“
„Já, og ég þarf á hjálp að halda við að komast út“
„Heh, gleymdu því vinan, þessi skógur er hættulegur staður og ég er hver maður fyrir sig“ Sagði SinSin
„Nú jæja? Þú vilt nú ekki að einhver viti af þessu sem ég sá hérna áðan“
„eh…ah..þa…..sko….“
„Allavega, við skulum hjálpa þér“ Sagði Fatherfucker
„Áttu einhver vopn stelpa?, Þú átt eftir að þurfa þau hér“
„Nei“
„Jæja, ætli við eigum ekki eitthvað“
„SinSin, hættu að klóra þér í pungnum og finndu vopn fyrir stelpuna“
„Bara Pínustund“
„NÚNA!“
„okay…ætli ég geti ekki látið hana hafa eina af öxunum“
„það er betra en ekkert“
„ég skal taka til vistir á meðan þú kennir henni að nota svona vopn af einhverju viti“ Sagði Fatherfucker
„Við Förum Í sólarupprás“
Ekki það að ég viti neitt um það