Jess, saga!
Saga
Þetta er mesta kjaftæði sem ég hef lesið og skrifað en ei hef ég hent henni í … 3 ár held ég.
EF þið hafið ekkert að gera megið þið endilega lesa þessar örfáu línur!
Þetta er sýra, bara vara ykkur við.
Seinasta viðvörun!
Jæja, lesið á eigin kostnað…
Skóli Lygaranna
(haha gabbaði þig þarna)
Skóli Tilvonandi Lygara
Kapítuli Eitt, partur eitt, fyrsta hefti,
Dularfulla Hempan, en þar sem ég veit alls ekkert hvað hempa er þá skulum við bara kalla þennann part ‘Bónó Frónó’
Bónó Frónó verður átrúnaðargoð hjá ykkur lesendunum því að…veit ekki, en það er betra að fara eftir því sem ég segi….því að…
“Gabbaði þig þarna aftur kæri lesandi því Skóli Tilvonandi Lygara er ekki heldur rétta nafnið, því að skólinn heitir : Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann, er rétta nafnið.
Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann er eftirsóknarverður útaf nafninu, nemendur! Skrifið þetta niður því nafn ykkar sem Lygarar mun skipta máli”
Hljóðlega en hratt skrifuðu nemendurnir fyrir framan Jón Bónó Dóno Mónósyni kennara þeirra sem reykti pirrandi fjólubláan vindil sem ekki gaf frá sér reyk heldur söng, mjög svo leiðinlegan söng.
Ef þið hugsið mikið um þetta finnið þið kannski út að það væri betra að fá reyk framan í sig heldur en söng raulaður af níræðum málleysingja.
En nóg um það, höldum áfram með söguna. Ekki vil ég eignast afmæli meðan ég skrifa þennan texta!
Meðal nemendanna sat Góri sem var duglegasti nemandi Jóns Bónó Dóno, því aaaað….
Ahh ég laug að ykkur aftur, afhverju er það svona auðvelt?
Í síðasta sinn ( því að…. ef ég held áfram að skrifa því að þá þarf ég endilega að skrifa nafn sem er enn nær nafni skólans, en því miður mun ég hvort sem er ekki geta sagt ykkur það þar sem ég veit það ekki!).
Nafnið er : Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari.
Vonandi Hugsið þið núna.
“Vá, mig langar að vera lygari!”
Því að ég get með engu hiki sagt ykkur að Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari, Gæti verið rétti staðurinn fyrir ykkur!
Góri vaknaði ósofinn næsta dag, og eins og alltaf þá voru fyrstu orð hans við besta vin sinn Dóra eilíf í nöldurtón, þau hljómuðu einhvern veginn svona :
“Mig vantar bíl til að komast þessa 3 metra frá rúminu og að morgunverðarborðinu” sagði hann, eins og þið vitið, í nöldurtón.
“Langar mig í milljón?” svaraði Dóri glaðlega
“Ha? Þetta var varla í samhengi og versti útúrsnúningur sem ég hef heyrt á ævinni.”
“Var hvort sem er að ljúga að þér, afhverju er svona létt að gabba þig?”
Góri hrukkar ennið, hleypur út, kemur inn þremur mínútum seinna í grænum blúndukjól með sekkjapípu og spilar fyrir hann lauflétta tóna.
“Ég held að ég geti ekki eður ei svarað þessari spurningu, gamli vin” svaraði Góri.
Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari, hefur sérstaka reglu, reglan er sú að ekki má skjóta vin sinn í bakið nema hann viti af því, svo að þeir sem vilja skjóta vin sinn gerið það að segja honum það fyrst.
Önnur regla sem þeir halda í af einskærri þráhyggju er að ekki má kasta grjónum í hvorn annan því að það boðar ógæfu. Flestum finnst þetta hin versta eyðsla á pappír og bleki að skrifa þetta en mér fannst eins og það væri gott að segja frá þessu, svo að ef þið mynduð fara í þennan skóla…mynduð þið ALLS ekki kasta grjónum í hvorn annan, hnífar eru annað mál en samt má ekki kasta fleirum en 13 á dag útaf…einhverjum ástæðum….eflaust af einhverjum öðrum fáránlegum þráhyggjum.
Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari
Kapítuli Eitt, partur eitt, annað hefti
Dularfulla Hempan var lygi!
“bricola! Chiuso casa, mosca, angelo” sagði
Nó Neim sögukennarinn þeirra.
“Til hvers erum við í þessum tíma ef við skiljum ekki einu sinni tungumálið?” sagði Frón í fimmta skiptið á þessum sama degi.
“Þetta er Franska! Frábært tungumál og maður fær gæsahúð við það eitt að hlusta á hana svaraði Dóri
“Þú ert ekki hinn skýrasti drengur Dóri minn…þetta er ítalska…held ég”
“Ekki ef ég segi Franska!” svaraði hann illskulega og kastaði grjóni í kennarann(auðvitað óvart, hver sem er getur óvart tekið upp grjón(sem eru ekki til í Skóla Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari)og óvart rykkt handleggnum að kennaranum og sleppa óvart og fer beint í gagnaugað á þessum Franska fáráðling—meina Spánverja)og um leið þögðu allir, Frakk—Spánverjinn fór náttúrulega yfir um og út um gluggann.
Á leiðinni niður mátti heyra þetta :
(þýtt yfir á íslensku)
“Fyrst blómapottur svo þetta!”
Seinna í Standstofunni-
“Ég hata þennann stað” sagði Góri eins og allir vita, í nöldurtón.
“Ekkert að gera við því, Dóri drap manneskju!” svaraði Frón.
“Drap hann? Hver fær taugaáfall og hoppar útum gluggann- útaf grjóni?!” sagði Dóri.
“Nei sko, það er saga bak við þetta!” svaraði hún í heift.
“Svona var það–….
Allt verður allt í einu í þoku(eins og kemur í sumum flashback þáttum/myndum)og tveir litlir karlar koma og þurrka af honum en ná ekki alveg upp, þannig að það er kallað á tökumanninn til að hjálpa þeim, eftir þrjátíu og tvær mínútur af púli getur sagan loksins byrjað.
Við sjáum frá sextán ára drengs sjónarhorni, eftir smá bið birtast fjórar manneskjur Jón Bónó Dóno Mónóson þar á meðal.
“Jón Bónó Dóno, er Hrísgrjónakerlingin búin að ráðast aftur?” sagði Aðstoðarskólastjórinn Zumbribrúmpí.
“Já, og í þetta sinn drap hún í alvöru” svaraði Jón Bónó Dóno
Zumbribrúmpí andvarpar
“Svo mikil sóun”
“já”
Og núna kemur hlutverk sextán ára drengsin inn í söguna.
Við sjáum hann hlaupa eftir gangi og síðan niður stiga, síðan hoppar hann yfir ljón og slæst við slöngur.
“Dagrid, hvað er yður að gera hér” sagði drengurinn með vanþóknun
“Uhh ekkert sérstakt, bara fá mér te í dýflissunni um þrjúleytið um morgunn” svaraði Dagrid.
“Hag—Dagrid, þessu verður að linna, og ég mun stoppa þig”
“Neeeei, hann myndi aldrei gera flugu mein, hann er bara grjóna kastari að atvinnu!”
“Ég neyðist til að ljúga svo mikið að þessi viðbjóðslega vera springi!ÉG ER HOLDMORT!!!! Ég hef aldrei horft á Opruh og ég á fer ekki í saumaklúbb á hverju kveldi” og þessi vera sprakk, allt húsið skalf og meira að segja poppaði allur maísinn í skólanum—
“Og svona er sagan” sagði Frón að lokum eftir þriggja mínútna þögn
“Hver í hoppandi hrúðurkörlum er Dagrid?”
Skóli Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari.
Kapítuli Eitt, partur eitt, þriðja hefti.
Dagrid er ekki til
“Eins og þriðja heftið bendir til þá er þessi Dagrid ekki til, óþarfi að segja ykkur ástæðuna því hún er engin”
“Ég sakna sekkjapípunnar, eða hvað sem þetta skaðræðis hljóðfæri heitir…” sagði Móri eitt sinn eftir að Dóri var sentur til geðveikrahælisins nálægt Skóla Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari
Sem heitir : Geðveikrahæli Skóla Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari.
Hugmyndin að gera geðveikrahæli hliná skólanum var sú að svo margir áttu til með að dreyma um grjón, stjórnendurnir urðu skíthræddir og létu byggja geðveikrahæli…hliná skólanum…fjöldi manna á geðveikrahælinu var : 1 manneskja.
Sú manneskja heitir Dóri, hann er auðvitað ekki geðveikur, hann vildi bara fara í heimsókn.
Eitt sinn í Skóla Kannski Tilvonandi Lygara En Þið Eruð Eflaust Ekki Nógu Góð Fyrir Hann Og Þið Eigið Eilitlar Líkur Að Fá Eins Góða Vinnu Einhversstaðar Og Vera Lygari var nemandi, sú manneskja hét Ljótfríður. Seinna varð hún kennari í þessum sama skóla sem hún var nemandi í, hún keypti sér gullfisk sem hún geymdi á kennaraborðinu þar til að hann flutti út, fiskurinn giftist jakuxa og eignuðust þeir mörg Jakkabakkara, ungar jakuxa og gullfiska eru of fáránlega horbjóðslegir til að nefna með einhverju skynsamlegu nafni…