the sag [sögukeppni] *maður vaknar inni í litlu herbergi og sér hvar lítill sími er hliðiná gómsætri sóma samloku*
“ÚÚÚÚH!!!! samloka :D naaaammm”
hann sest niður og er að fara að bíta í samlokuna, RIIING!!! (brá ykkur o.O :P) hann svara í símann.
“HVAÐ ertu að gera!? ég er að borða” segir hann reiður.
“hlustaðu núna Alfreð. núna ætlar þú að vera memm í leik.”
“HVAA…”
“ÞEGIÐU OG HLUSTAÐU!!! þessi samloka er eitruð. þú kemst hvergi út. þú ert með smá inneign í þessum síma og getur hringt aðeins í eina manneskju. MÖMMU ÞÍNA!”
“NEIIIII!!!!”
“ó jú! þú ætlar að segja við hana að þú sért með gervifót. ef þú gerir það ekki mun samlokan borða þig eftir 1 klukkutíma. þegar þú hefur 5 min eftir heyrirðu píp. ég myndi flýta mér”
“hey! bíddu!”
*duuuuuuuuuuuuuuuuuuud*

“annskotinn…”
hann labbar um og hugsar…
hann potar í samlokuna og hún gefur frá sér ógeðslegt hljóð, líkt prumpi, ropi og símhringingu *dadaddadad-prruuuuump-roppp-daddddaaaaaaaaaaaaaa*

hann stekkur frá og síðan honum til mikillar furðu segir samlokan:
“LÁTTU MIG VERA FYRIRBÆRÐIÐ ÞITT! flýttu þér að hringgja annars éeeeeeet ég þig!”

hann sest niður í horn og er hræddur…

[hugs]á ég að hringja í mömmu? ég er búinn að halda þessu leindu allveg síðan hún fæddi mig… neee.. þetta er bara eitthvað gabb :/

*byrjar að fitla í hárinu sínu og talar við sjálfann sig*

“heyjjj, blessaður Alfreð!”
“heyjj, hva sejjirru?”
“fína… en þú?”
“baaara fínt… fyrir utan að ég er fastur á þessum skítuga stað…”
“jaaá… ég líka :/”
“vó :O er það???”
“jaámm :(”
“HEY!!! SJIIIT! sérðu skítablettinn þarna á veggnum?”
“JÁ!! fokk maður! þetta er ógeðslegt!”

*skrölt, skrölt*

“hvaða skrölt var þetta!?!?!?”
“veit ekki!!!”
“sjitt ég er hærddur”

samlokan: “æjj afsakið… mér er eitthvað íllt í maganum bara…”

Alfreð:
“fjúff!!! ég var ekkert hræddur maður”
“neits :O ekki ég heldur sko!”

allt í einu sofnar hann…

*PÍÍÍÍÍÍP!!!!!!!!!!!!!!!*
hann vaknar öskrandi…
“sjiiit NEI!!! ekki pípið!!! ég ætla ekki að hringja >:(”
eftir smá tíma stendur samlokan upp…
“jæja… ég þarf víst að borða þig… eitthvað sem þú vilt segja?”

“jaaaá…”
“NEI!!! HAHAHA ég ætla ekki að leifa þér það >:D”
“meanie :(”

samlokan labbar nær…

“FARÐU FRÁ!!! ég er með gervitær og er ekki hræddur við að nota þær >:D!”

“hah! heldurðu að ég sé hræddur við þær?”

samlokan hoppar að honum en þá allt í einu!!!!

*BANG!!!!!*

tærnar skjótast í samlokuna og hún rotast…

“hah.. ég sagði þér að passa þig…”

hann legsst undir samlokuna til að bíða eftir manninum…

*ííííík, hurðin oppnast*

[hásrödd]ég sé að þú ert búinn að borða hann… ah… ooo jæja… gengur betur næst…

*hann stekur ú dulargerfinu og rotar mannveruna með hásuröddina*

“HAH!!! ég rotaði þig >:D”
*dansar villtann stríðs dans*

“hver ertu?”
*liftir hettuni*

“AAAAA!!!!”

“könguló… djöfullinn”

*liftir hettunni aftur*

“ARG!”

“hvaðer þetta með þessar helvítis köngulær :@”

*rífur hettuna af*

“GAAASP!!!!”




“mamma?”

*hása manneskjan vaknar…*

[hásrödd]djöfullinn… þú áttir ekki að vita þetta…

“en afhverju???”

[hásrödd]þú vildir alldrei segja mér frá gervi fætinum svo ég varð að gera eitthvað…

“afhverju spurðirðu ekki bara?”

[hásrödd]ha? spurja? tilhvers?

“þú þarft ekki að… hey!? hver ert þú?”

[hásrödd]ha? æjj djöfullinn, mannvillt…. aftur… afsakaðu

“já… alltílagi… farðu varlega!”

“hey… ég er ekki einusinni með gervifót eða gervitær… skrítið”

mórallinn af þessarri sögu er að alldrei vakna í tómu herbergi með eitraðri sómasamloku… það er ekki hollt

-ðí endddddd…d..d.d……..

takktakk ^^