Ég er ömurlegur í stafsetnigug svo ef þið skiljið ekki eitthver orð ekki spyrja mig, ég skil ekki heldur. Þetta eru örugglega ekki 700 orð en ég nenni ekki að telja en þetta er sannsögulegt




Ég var að fljúga á gírafanum mínu um daginn og fann sérkennilega plánetu.
Ég lenti með stæl á plánetunni en drap í leiðinni óvart konung á plánetu þeirri sem ég hafði lent á. Ég lenti í höll konungs.
Ætlunnin var að taka handbremsubeigju með þrefaldum snúning og áttföldu hnerri en missti gíraffan aðeins í loftinu og endaði með að fara í gegnum rúðu á höll konungs og ofan á konginn sjálfan sem ég hélt að væri skór en kom svo í ljós að þetta var sokkur ég pakkaði gírafanum mínum saman og stakk honum í vasan.
En í þeirri stund sem ég stakk gíraffanum í vasan komu verðir konungs og ég fattaði að þessi sokkur var enginn sokkur heldur konungur þeirra ég greip til vopna til að verja sál mína með hinu eina sanna sverið, þetta sverð bjó yfir miklum kröftum og hét Hannes.
Ég barðist af öllu ljósi og breitti vörðum konungs í rúsinur og stakk af. Ég varð að halda huldu höfði í einn dag en á meðan var ég að njósna um þessar skrítnu verur sem lifðu á plánetunni.
Verunnar löbbuðu ekki heldur þær rúluðu áfram eins og boltar ég furðaði mig lengi á þessu en sá svo að þessar verur voru boltar.
En það skrítnasta við þær var að þær gáfu frá sér skrítinn hljóð sem mintu á skólabjöllu. Ég tók einn boltan í gíslingu og greip Hannes ( sverðið ógurlega ) og risti boltan upp en á stökk út lítill kall sem kallaði sig önd ég spjallaði dágóða stund við hann en nennti því svo ekki og drap hann en þá breittist hann aftur í bolta og rúllaði í burtu.
Ég sofnaði ekkert um kveldið því ég hugsaði mikið út í kallinn og allt það sem á daga mína hafði drifið og endaði með því að ég hljóp á vegg og rotaði mig til að sofna ég svaf lengi en vaknaði allt í einu við það að einn boltinn var að naga á mér augað ég stökk upp og ældi yfir boltann hann fór að gráta og ég ákvað að vera góður við greiði og rúlaði honum niður brekku þar hjá en boltinn endaði á vegg og sprakk ég ákvað að fá þér eitthvað að borða en sá svo að það var ekkert ætt þarna á þessari plánetu en mér datt snjallræði í hug ég pantaði mér eina flatböku.
Þegar ég var búinn að snæða fór ég í leiðangur í höllina en þar var kominn annar konungur eða vinstri sokkurinn það var sá hægri sem dó ég dulbúði mig sem virðulegur skopparabolti og fór á fund konungs en sá var nú dapur því ég hafði drepið bróður hans en ég gaf honum annan sokkinn minn til að ná sáttum við hann og við héldum upp á það með að hverra hressilega ég flaug heim á gírafanum mínum og ákvað að snúga aldrei aftur til þessar furðu plánetu því ég var enginn bolti í mér ég hreinn og beinn lampi.