Hæ. Ég heiti Krossi (Leikinn af Meaniac). Ég ætla að segja ykkur sögu. Einu sinni var maður sem hét Gunnfriddi (leikinn af Mizzeeh). Ég þekkti hann rosalega vel. Við hittumst á hverjum degi og bökum köku. Verst að mamma hans (kokusneid) er svo fúl. Hún leyfir okkur aldrei að nota pipar í kökuna.
En ég, Krossi, þekki mann sem heitir relaeD gurD ( MadClaw). Hann vildi selja okkur lifandi pipar (rödd: Nesi13). Piparinn vildi ekkert frekar en að kmast í kökuna og við settum hann þar. Mamma Gunnfridda kom ekki að okkur þá. En pabbi hans ( Zweistein) gerði það. Hann dró mig og Fridda (stytting) heim til mín. Öskraði hann á okkur og margir litu við (m.a. vansi supermann og foxyme) þegar við komum heim var mamma (vettlingurinn) að ryksuga undir dagblaðinu okkar. Pabbi (Pikknikk) lamdi pabba Fridda. Hann dó kvalafullum dauðdaga.
Við vorum samt heimilislausir. relaeD var með þetta fína pappakassahús sem hann seldi okkur fyrir 500 kaggl. En vandamálið var að í því bjó róni (Devotion, kóngurinn sjálfur) og risaeðlan hans (miltisbrandur). Ég var svo óheppin að hafa fengið genin hans pabba og drap hann því á stundinni. Og hló. Ha ha ha ha ha. Þá komumst við að því að þetta var sviðsmynd fyrir bíómynd leikstjórans fræaga, Kevin Kielberg (HerraFullkominn).
Við fórum í þetta notalega fangelsi sem hafði alveg tvö rúm. Við vorum reyndar 5 (einnig Kyra Sedna og BirkirHe) þar en það bíttaði ekki. Vegna þess að þessir vinir okkar voru komnir með fullkomið plan. Einn þeirra nnamójS (Kyra) var góð eftirherma. Hann hermdi eftir röddum fangavarðanna segja að mömmur fanganna væru sex sinnum 89 kílo (hvað er það mikið?)
Við vorum sloppnir.

Þá var kominn tími fyrir hefnd!

Við komums að því að relaeD var í raun glæpamaðurinn frægi, Drug Dealer. Eftir að hafa farið til afa míns var ferðinni heitið til hans. En það var ekki aðuvelt. Fyrst þurftum við að drepa allt lífvarða gengið hans (supernanny, vansi, allidude, Gelgjan, Rivian og TimBursala)! Eftir að þau voru dauð var leiðin að Drug opin. Eða það héldum við. Við höfðum gengið inní grafhvelfingu. En sem betur fer voru nnamójS, sem hét reyndar Sjómann, Klukki (BirkirHe) og Haraldur (Sedna) með okkur. Því uppvakningarnir voru ekkert grín. Þeir sögðu eokkur svo mikið af bröndurum að ef Haraldur hefði ekki verið þá væriru ekki að lesa þetta núna. Hann hefur neflinlega ENGANN húmor. Eftir góða brandara eins og þennann:
Þórhallur prestur vaknar á sunnudagsmorgni og sólin skín. Hann ákveður að í dag ætli hann að segjast vera veikur og hann komist ekki til messu. Svo hann hringir í annan prest, tilkynnir veikindin, nær svo í golfsettið sitt og læðupokast upp á golfvöll í þeirri von að enginn sjái hann. Á vellinum er ekki nokkur maður svo ráðabrugg Þórhalls prests ætlar að ganga upp. Uppi í Himnaríki snýr Lykla-Pétur sér að Guði og spyr: “Guð, ætlarðu að láta vígðan manninn komast upp með þetta?” Guð horfir niður á Þórhall prest þar sem hann slær teighöggið. Kúlan flýgur 420 metra í fallegum boga, skoppar einu sinni á flötinni og rennur svo beina leið ofan í holuna!
Kraftaverkahögg!
Lykla Pétur lýtur skilningsvana á Guð og spyr: ,,Hversvegna í ósköpunum léstu hann fara holu í höggi?"
Drottinn svarar: ,,Hverjum á hann að segja frá þessu?!

Eftri að Haraldur hafði Súið auppvakningana úr hálslið var röðin komin að Drug. Hann var horfinn. En lifandi piparinn var ennþá þarna. Með naumindum tókst honum að kumpa uppúr sér því að hann (Drug) væri í Vestmanneyjum. Nánar tiltekið í Heimaey. Við fundum hann skoruðum við á hann í Gátukeppni. Hann sagði já. Með lúmskum svip gaf hann upp fyrstu gátuna. Þessi um fullt hús matar. Eftir miklar umræður innan hópsins komumst við að niðurstöðu um að svarið væri egg. Ég, Krossi segi með algerum jarðarfarar hljóm: Er það nokkuð egg, minn kæri Drug. Rétt var það. En Drug spilaði óheiðarlega. Tvær ninjur (moonchild og Raiden) köstuðu myluðum osti í okkur. Eins og allir vita er Fridddi með ofnæmi fyrir mygluðum osti og féll hann strax í dá. Við sögðum þá okkar gátu: hvernit ger TILLIT aftur á bak? Þar stóð hann á gati og klukki handtók hann. Kann fékk smá sekt fyri að drepa allt þetta fólk. En hann fékk lífstíðardóm, fyrir það að eiga húfu, sem allir vita að er bannað!

Ég og Friddi fórum svo heim að éta chillipiparköku.