sko vinkona mín samdi sögunna…
~Veran Vera~

(þetta er ekki fyndirð nema að þú lest þetta upphátt prófaðu það, það er Geggjað)

Einu sinni var vera sem hét Vera. Veran Vera var einskonar mann-vera eða það héllt veran Vera.. vera vildi ekki vera mann-vera, henni fannst gaman að vera vera. Þegar vera var lítil var hún spurð: hvort fynnst þér skemmtilegta að vera mann-vera Vera eða vera vera Vera, vera vissi ekkert kað henni fannst svo hún ákvað að vera veramannvera eða frekar vera “Vera veramannvera”. Einu sinni þegar Vera var að vera skrítin vera úti á götu hitti veran Vera aðra veru og Vera sagði við verunu: er gaman að vera vera vera??? og veran sagi ekkert en bara fór að vera fjólublá. Þegar veran var farin að vera skrítin vera sagði Vera við veruna hæj ég heiti Vera og ég er vera en ert þú vera vera og kað heitir þú heitir þú Vera vera allveg eins og ég, veran Vera. Mér finnst gaman að vera vera vera en þér finnst þér gaman að vera vera vera? eigum viðað vera verur saman og veran Vera og Vera voru hamingjusamar verur alleveg svaka svaka lengi!!

Endir :)