Þessi grein er ágrip(?) úr nokkrum draumum mínum.
Og gerið það ekki vera sendi inn eikker skítakomment um að þetta sé allt uppspuni og að mig hafi ekki dreymt þetta, því mig dreymdi þetta í alvöru.

Þessi draumur var sá skemmtilegasti að upplifa.

Star wars bardaginn.

Ég var í risastórum jedi-sith bardaga og allt í einu er ég að berjast við darth maul….hann er að rústa mér því hann er með double sverð og ég verð reiður og tek það af honum og fer að stríða honum á því að núna sé ég með þetta rosa sverð. Svo ég er núna með eiginlega 3 sverð:) 1 venjulegt sverð og svo double sverð:D núna er ég að rústa honum því hann er ekki með neitt svo ég hoppa eikkað upp umm eikkað gat í loftinu og er þá kominn eikkað upp á loft:/þar er herbergi og í því eru ýmsir hlutir, s.s. listaverk, málverk og skip í flösku svo að ég fer að skoða hluti en svo heyri í honum kallandi á mig niðri. Svo ég fer niður og við byrjum attur að berjast. Hann nær attur af mér sverðinu, og þá er það gaman aftur og svo veit ég ekki akkuru en við hættum bara að berjast.og eikkerneginn allan tíman er ég með þá hugmynd í hausnum að sith meigi ekki lífga við þennan Ragnos. En svo geta þeir það í endann og ég vakna.

Glöggir taka kannski eftir að ég minnist á að Sith meigi ekki l´æifga við einhvern Ragnos, en það er einmitt söguþráðurinn í Jedi Academy leiknum og ég var nebblega nýbúinn með leikinn þegar mig dreymdi þetta:)

Þessi draumur var lengstur og ég var mjög lengi ‘ínní’ honum.

Mamma og zombie-arnir


Þetta byrjaði allt eins og í auglýsingunni af resident evil myndinni. Það var hús og blöktandi gluggatjöld. Ég stóð á svölnum fyrir utan gluggana, ég steig in um gluggan og þar á gólfinu lá kona, alveg eins og í resident evil. Svo komu sérsveitarmenn innum gluggan, alveg eins og í resident evil myndinni. Þá hugsaði ég, “ok hjúkk, okkur er bjargað.” En þá byrjuðu sérsveitar mennirnir að ráðast á konuna, ég var bara, “ó fokk!!”. Svo að ég hoppaði út um gluggan, og lenti niðri í grasi……..fyrir utan húsið hans Sölva. Þá var húsið sem ég var í alltíeinu orðið húsið hans sölva, og ég fór innum hurðina þar sem maður fer inní neðri íbúðina þar sem lanið var, en þá heyrði ég hljóð fyrir aftan mig. Ég snéri mér við og sá að á leikvellinum við hliðina var einn zombie að ráðast á konu en svo voru fullt af fólks bílum þarna og í þeim sátu fullt af svertingjum með haglabyssur sem hölluðu sér útum gluggann og voru að drepa zombie-inn. Ég hugsaði, “ok, allur heimurinn hlýtur að vera orðinn að zombie-um og þeir sem eru eftir og eiga vopn keyra um og drepa þá, ég verð að ná að tala við þá svo ég geti drullað mér héðan.” En akkurat þegar ég ætlaði að fara að hlaupa til þeirra, þá keyrðu þeir í burtu. Svo ég ákvað að fara heim. Ég byrjaði að hlaupa upp götuna í át að húsinu mínu, og í fyrstu gekk það vel, ég tók risastórskref og þaut áfram. Svo leit ég fyrir aftan mig og sá zombie hlaupa á eftir mér, ég varð skíthræddur og þá alltíeinu var geðveikt erfitt að hlaupa og ,ér fannst ég vera að haupa í gegnum síróp. Svo að innan skamms náði zombie-inn mér svo að ég tók upp eitthvað plast drasl af götunni og byrjaði að dúndra í andlitið á honum, hann drapst og ég hélt áfram að hlaupa. Þegar ég koma að blokkinni minn þá voru FULLT af zombie-um þar og ég hugsaði “andskotinn”. Svo kom ég þarna og ég var allan tímann búinn að vera að hugsa að ég þyrfti að “hringja” í svertingjana, þó ég hefði ekki hugmynd um númerið. En alltíeinu uppúr þurru birtist þarna bílalest komandi nið götuna og ég hugasði “JESS”. Svo rétt áður en að bílarnir komu réðust zombie-arnir á mig og ég sá þá littla stelpu koma á plastþríhjóli niður göngu stíginn og ég bað hana um að láta mig fá plast þríhjólið og hún gerði það. Svo áður en að ég komst ´að drepa zombie-a með þríhjóli, stígur mamma (sem er núna orðinn zombie foringi) út úr þvögunni og segir við mig, “Villtu ekki koma í lið með okkur??Gerðu það elskan.” Og ég segi:“nei” Þá segir hún:“þú ert meiri aulinn!Þú og þessi heimski hálfbróðir!!Reynið að streitast á móti!!” (og ég á engan hálfbróðir sko, bara bróðir) Og einhverja hluta vegna, þá vissi ég þegar hún sagði“hálfbróðir” að hún meinti bróðir minn. Og af því að hún sagði þetta, þá hugsaði ég:“aha! Hann er öruglega heima núna…ég verð að komast upp í íbúðina mína. En núna voru zombie-arnir að ráðast á mig og ég fór og byrjaði að drepa þá með þríhjóli, ég dúndraði í andlitið aftur og aftur þangað til þeir drápust. Svo kom ég að mömmu, og hún ætlaði að bíta mig svo að ég dúndraði í andlitið á henni líka (núna var þríhjólið brotið og orðið beitt) alveg þangað til hún datt í götuna. En svo reis hún upp aftur! Svo ég byrjaði aftur og ég hugsaði:”djöfullinn!Hún healast!“ En þá komu svertingjarnir og byrjuðu að salla niður zombie-anna og ég bara stóðog horfði á með bros á vör.Svo alltíeinu tók ég eftir því að zombie-arnir voru hættir að drepast, svo ég fór framfyrir þá og sá að einhver hafði stillt upp fullt af tveggja lítra gos flöskum fullum af vatni og þær voru að blokka skotinn. Svo ég dreyf mig meðan svertingjarnir voru að hlaða og felldi allar flöskurnar. Þá byrjuðu zombie-arnir að drepast aftur. En þá stigu svertingjarnir út úr bílunum og byrjuðu að rota zombie-ana með byssunum. Svo nokkru seinna sá ég mömmu mína og einn svertingja (greinilega foringinn) og einn lítinn þjóna zombie sem mamma mín átti, vera að labba eitthvað og tala saman. Ég heyrði að þau voru að semja svo að ég hugsaði:”ahha! nú tekur hún ekki eftir, best að reyna að smygla sér inn núna“ Svo að ég gekk á eftir þeik í smá tíma og fullvissaði mig um að þau sáu mig ekki svo tók ég strikið beint á stiga ganginn minn og ætlaði að hlaupa upp (og nú var ég aftur farinn að hlaupa í gengum síróp) en þegar ég var búinn með fyrstu tröppurnar þá heyrði ég þjóna zombie-inn þjóta á eftir mér upp stigann og þegar ég heyrði geðveikt háan skell………………..þá vaknaði ég.


Þessi draumur er ein sú mesta síra sem ég hef nokkurntíman uipplifað og þess má geta að ég nennti ekki að reyna að laga stafsetnignar villurnar í þessu vegna þess að þetta forrit sem er notað til að senda inn greinar er með overwrite sem ÖMURLEGT og ekki hægt að vinna með svo að þið verðið bara að leggja á ykkur til að skilja þetta.

Nú…..

Þá er það síðasti draumurinn.

Ég er víkingur.


Ég og mamma, og allt vina fólk mömmu og pabba vorum útí í vestmanna eyjum, og einhvern veginn, þá vorum við víkingar. Og við vorum að reyna að verja vestmanna eyjar fyrir öðrum víkingum. Svo var ég að labba þegar ég fann einhverni titring undir fótunum á mér. Svo hætti það og ég fór að tala við alla hina víkingana. Við ákváðum að það þyrfti að gá á ströndinni hvort önnur víkinga skip væru að koma. Svo sáum við svona lítin mjóan svertingja dreng koma, og við ákváðum að nota hann sem ”hlaupara". Ég hef ekki hugmynd afhverju hann gerði það. En allavega, þá hljóp hann niður í fjöru. Og svo alltíeinu var ég líka niðrí fjöru, og ég sá að fullt af óvinaskipum voru að koma. Svo að hlauparinn fór til baka til að segja hinum. En ég byrjaði að synda út. Og ég hef ekki hugmynd um afhverju ég gerði það heldur. En svo var ég kominn þarna doldið útí sjóinn þegar ég sá alltíeinu fullt af ljósi undir mér. Þá alltíeinu sá ég fyrir aftan mig svo hver vera að gjósa GEÐVEIKT hátt inná eyjunni. Og þá byrjaði sjórinn allur að hitna, og ókyrrast, þá byrjaði alltíeinu eldgos alveg undir mér í sjónum. Og ég sá bara hraun tungur og gusur koma uppúr sjónum rétt hjá mér. Svo fannst mér ég stikna. En eftir smá stund (heilinn í mér hefur ekkert verið á því að vakna) þá var ég bara fljótandi í sjónum eins og ekkert væri og allir víkinga vinir mínir voru komnir. Svo bara vaknaði ég.


Þar hafið þið það…draumarnir mínir.
Endilega sendið inn ykkar eigin drauma.