Þetta er saga sem ég og Gelgjan skrifuðum fyrir nokkrum mánuðum! Það er ekkert að gerast hérna á þessu áhugamáli svo við ákváðum að senda þetta inn:P!

Einu sinni var karlkyns hestur sem hét Soffía. Hann var kallaður “hesturinn Soffía” af öllum vinum sínum. En vandinn var að hann átti enga vini. Svo Soffía þurfti að leggja í mikla ævintýraferð sem myndi gerbreyta lífi hans ….. leitin að vinunum sem voru ekki til!! Hann pakkaði öllu sem hann þurfti. Þar á meðal nokkur gæludýr, það er að segja páfagaukurinn Pálína, músin Dóra, Bangsapabbinn palli, kötturinn Lofthæna og pokémoninn Píkatsjú
En áður en hann gat lagt af stað í þessa mjög svo hættulegu ævintýra-vinaleit þá þurfti hann að fara til Afríku að heimsækja nýja kaupsalann í Afríku, af því að Soffía þurfti að eiga stór viðskipti við hann! Hann þurfti að kaupa nýju gerðina af teskeið handa frænku sinni, af því að þessi frænka hans vildi auðvitað tolla í tískunni.
Að lokum tókst það, og kaupsalinn seldi honum þessar undurfögru, nýju skeiðar. Þegar hann var búinn með þessi mjög svo mikilvægu viðskipti þurfti hann að tölta aftur heim til sín til að ná í allan farangurinn sem hann hafði pakkað saman, til þess………að hefja förina miklu!! Já og auðvitað tók hann húsfluguna Baldwin með, sem er eins og má búast við, fluga.
Soffía byrjaði að brokka af stað með allan farangur sinn og gæludýr á bakinu. Hann ákvað að fara í gegnum STÓÓÓÓÓRAN regnskóg, þar sem margir gíraffar voru, af því að auðvitað þurfti hann nesti. Hann tók nokkra gíraffa með, og hélt svo áfram. Hann leitaði þar á meðal á Íslandi, og fór í gegnum Smáralindina og leitaði þar. Þar fékk hann nýtt hobbý, og það var að rífa fermingarbæklinga og láta á handriðið á rúllustiga og gá hvort það komist upp. Svo var líka að kasta fermingarbæklingum á sólhlífar, hann dundaði sér við þetta í nokkra daga, þangað til hann hélt áfram ferðinni miklu.
Þegar hann var búinn að skeiða í þó nokkurn tíma, og var kominn upp á Norðurpólinn, þá hitti hann blöðru.
Hann Soffía sagði við blöðruna: ,,Halló Blaðra:D!! Vilt þú vera vinur minn!!??!!”
En þá sagði Blaðran: ,,SSSSSSSSSSSSSSSSS” en þá kom allt í einu maður hlaupandi og segir: ,,WATCH OUT! SHE HAS GAS!”
Þá hleypur Soffía í burtu og talar svo við manninn sem kom hlaupandi út úr húsinu. Hann hét Þórður og vann hjá skattinum. Þórður sagði þetta við Soffíu: ,, Blaðran sem þú hittir, er mjög hættuleg Blaðra, af því að hún var blaðra…..með sjálfstæða viljann!!
DAMMDAMMDAMMDAMMMMMM!” Soffía varð alveg mjög hræddur, af því að hann hélt að Þórður væri eitthvað sægó. Þannig hann kom með afsökun um að vöfflujárnið væri ennþá í gangi heima hjá honum (sem var reyndar rétt) og hljóp í burtu……af stað heim. En fyrst hann var kominn heim, og var að tala við vöfflujárnið, þá var réttast að biðja til Vöfflunnar. Vöfflan var nú vitaskuld Guð á þessum tíma.
En sko, Soffíu vantaði svo Silkibaðslopp til að lokka vini til hans, þannig hann bara fór í Nóatún. Meðan hann var að leita, var einhver krípí gaur að læðupúkast bakvið hann. Soffía bra sá á honum að hann átti hund!
Þegar Soffía var búinn að finna flottan bleikan og loðinn Silkibaðslopp gekk hann í hús og spurði hvort hann mætti passa fyrir einhvern af því að hann þurfti að afla sér pening til að leita að vinum á Spáni. Að lokum fékk hann að passa einhvern lítinn, loðinn krakka sem hét Egill (a.k.a. Daði). Hann fór eitthvað að móðga Jónsa Í Svörtum Fötum, þannig Soffía henti honum niður á gólf, og hann fór eitthvað að væla yfir lítilli skrámu. Svo þegar Egill var sofnaður þá heyrði Soffía eitthvað hljóð fyrir utan gluggann. Hann var að spá í að hringja í neyðarlínuna, þegar hann komst að því að það var bra mesti óvinur hans hún Jógúrtkisi, að setja saman lymskuleg plön um heimsyfirráð. Soffía ákvað þá að elta hann, en Jógúrtkisi var snöggur að hlaupa, en akkúrat þegar Soffía hélt að hann hafði náð rassinum á Jógúrtkisa en þá,öllum að óvörum, birtist gervihnattadiskurinn Jón. En hann dó, en Soffía hafði verið svo upptekin af að horfa á hann að Jógúrtkisi komst undan.
Þegar Soffía var svo búinn að passa ákvað hann að gera sér hlé á vinaleitinni og fór heim að fá sér melónu með skeið. En svo óheppilega mátti til að Kakkalakkinn kom (sá Kakkalakki sem kemur alltaf þegar mar reynir að borða melónur), af því að hann var fúll yfir að Soffía dýrkaði Vöffluna en ekki hann. Þannig hann reyndi að stela melónunni af Soffíu, en Soffía át þá bra melónuna í heilu lagi, þannig Kakkalakkinn gafst upp og fór. En þá byrjuðu vandamálin for real sko. Nú var bra að koma melónunni aftur upp! Það tókst svo eftir nokkra daga, þegar melónan var búin að meltast dálítið.
Daginn eftir (hann er ennþá í vina-leitar-hléi) þá sá hann í fréttunum að sósuskrímslið hafði vaknað af værum fegurðarblundi og hélt áfram innrás sinni á Sovétríkin. Soffía hugsaði með sér að hann gæti farið og slátrað sósuskrímslinu og orðið hetja svo allir myndu líta upp til hans og vilja vera vinir hans. Þegar Soffía hitti sósuskrímslið og spurði hvort hann vildi vera vinur hans, gat Soffía ekki skilið sósuskrímslið af því að eina sem sósuskrímsið sagði var: ,,Dasl!”
Þá fór Soffía leiður heim og ætlaði að fara að grenja uppi í rúmi en þegar hann kom heim voru allir þar:D!! Þar var Kaupsalinn, frænka hans, einn af gíröffunum sem hann át ekki, Blaðran með sjálfstæða viljann, Þórður hjá skattinum, Vafflan (a.k.a. Guð Soffíu), krípí gaurinn í Nóatúni og hundurinn hans sem Soffía sá aldrei, Egill (a.k.a. Daði), Jógúrtkisi, Gervihnattadiskurinn Jón (eða reyndar bara líkið af honum), Kakkalakkinn (sem var að éta melónu sem hann hafði stolið af gamalli kerlingu) og Sósuskrímslið og þau voru þarna saman komin af því að þau vildu ÖLL vera vinur hans. Og svo auðvitað voru gæludýrin hans þarna líka:D
Þannig nú hafði Soffía marga vini til að láta kalla sig ,,Hestinn Soffíu”.