ef ég kýs að vera lítið áberandi(oft orsakað af of lítils skilnings á málefninu til að tjá sig um það eða feimni) þá hef ég 2 möguleika, 1= að sitja inn í horni, og fylgjast með málefninu, grípa svo jafnvel gæsina þegar umræðuefnið breytist eða 2=að fara(það er ekki mikið vit í því að sitja bara þarna!)
ef ég kýs að vera mikið áberandi þá hef ég 3 kosti, 1=að vera flippaður og segja það sem mér dettur í hug þegar mér dettur í hug að segja það 2=að fylgjast með núverandi umræðu og grípa tækifærið þegar það gefst, og segja tjá sig þáverandi málefni á réttum tíma 3=að fara eitthvert annað
ef að ég kýs að vera flippaður þá gefast mér 3 möguleikar, 1=að grípa athyglina algjörlega með hálstaki, beina henni að mér og segja eitthvað gáfulegt og/eða eitthvað sem gæti komið mér í góða félagslega aðstöðu í hópnum 2=að grípa athyglina, og sóa henni í það að vera enn flippaðari, með því að rugla og þrugla eitthvað kjaftæði 3= að grípa athyglina, og fara svo(eða bara hætta að tala og fylgjast með umræðunni)
ef ég kýs að grípa tækifærið þegar það gefst, þá hef ég 2 möguleika, 1= að vera algjörlega háttvís, tala aðeins við besta tækifæri(grípa ekki fram í) og vera kurteis(gefa öllum tækifæri á því að segja það sem þau vilja segja) og 2=að fara milliveginn, þú veist, að vera svona, sæmilega kurteis, grípa kanski aðeins fram í….. 3= að fara létt inn í umræðuna, sýna kurteisi, og hlaupa svo burt í miðri setningu
hérna á sorpi, eru allir flippaðir, og hér eru 1. og 2. möguleikarnir hinir sömu(skrollið upp ef þið fattið ekki) og það er það sem gerir þetta áhugamál svona sérstakt, það er beinlínis ætlast til þess að maður sé flippaður, og manni er gefin þessi sérstaka félagslega viðurkenning sem athyglin er, fyrir það að segja eitthvað heimskulegt(í sumum tilfellum gáfulegt).
ekki gera neitt vesen vegna þess að það eru fleirri en 3 eða 2 möguleikar í hverju dæmi fyrir sig, þetta var einfalt dæmi sem einungis þjónaði þeim tilgangi að beina athyglinni að mér.
bleess
það er ekkert stolið við þessa