Einu sinni var strákur sem hét Ólafur. Hann átti heima á ruslahaug með afa sínum og mömmu. Dag einn þegar að Óli var að borða rusl sá hann gat á enda veraldar sinnar (holu í veggnum umhverfis hauginn). Þar sem Óli hélt að hann mamma sín og afi væru þau einu í heimi og að heimurinn væri bara þessi ruslahaugur fór hann að berja meira í gatið til að stækka það. Þegar það varð orðið nógu stórt tróð Óli sér í gegn um það og fór að skoða framandi staðinn að utan. Þar sem Óli hafði átt heima á sorphaug í 15 ár var ekkert unaðsleg lykt af honum og fötin hans frekar lítil og slitin. Fólk hrfði gapandi á Óla þar sem hann rölti eftir götunum, ljótur og illa lyktandi. Eftir nokkra stunda labb varð Óli orðinn nokkuð þreyttur og svangur, og þá sér hann skítuga menn eins og hann sjálfur(rónar á hlemm) týna rusl úr litlum grænum dósum sem hengu á staurum. Óli var ekki lengi að rífa niður dolllu og éta úr henni allt sorpið. Eftir það komst hann af því að hann var viltur…. hann rataði ekki aftur á haugana! Hvað gat hann gert? Hann sá hring á jörððinni úr járni. Hann reif hann upp og skreið oní ræsið. Þegar hann vaknar morguninn eftir skríður hann úr ræsinu með tárin í augunum og langar aftur á haugana til mömmu sinnar og afa. Hann byrjar aftur að ganga, og gengur og gengur þar til hann fellur á hnén og öskrar AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!! !!!!!!! *bergmál* Eftir 3 daga stanslaust labb sá hann glitta í eitthvað sem hann kannaðist við. Gat það verið? Var það satt? Voru þetta haugarnir?



Framhald í næstu sögu um ólaf the sorpdreng
Coming sooN