Maðurinn gekk þungur í þöngum niður garðinn sinn þar sem hann var að slá grasið og leit á hóp krakka sem lágu í grasinu hinum megin við götuna hlægjandi í fötum merkt unglingavinunni og með hrífur og sópa liggjandi allt í kringum sig og hugsaði með sjálfum sér “Þessir unglingaskrattar,vinna aldrei neitt og fá svo pening af mínum skattpeningum!” en svo sá hann tvær stelpur sópandi stéttina og hugsaði “Jæja,svo þeir láta kvennmennina vinna alla vinnuna,ég ætla að láta þá heyra það” og svo leit hann á hópinn og kallaði yfir til þeirra “Strákar,látiði stelpurnar bara vinna og gerið ekki neitt?” drengirnir svöruðu óöruggir “nneeeeii… við erum líka að vinna,bara erum í kaffi núna” og maðurinn sagði “Engann skæting við mig,fariði að vinna,ég á þann rétt að sjá ykkur vinna,það er ég sem borga skatta og þið fáið laun út á skattpeninginn” drengirnir töluðu sín á milli og önsuðu svo “Já,við erum að vinna núna” en þá sagði einn drengurinn “æ-ji,farðu bara að slá frímerkið þitt og láttu okkur vera” en þá var manninum nóg boðið og gekk að strákunum og kallaði æstari en nokkru sinni “Haldiði að ég sé eitthvað lamb að leika sér við,ég skal sko kenna ykkur að vinna letingjarnir ykkar! Þið ættuð að hafa leiðbeinanda og víst þið hafið hann ekki þá skal ég vera leiðbeinandinn ykkar!” þá sagði einn drengurinn mjög kurteislega “Jæja góði maður,við höfum nú þegar einn leiðbeinanda og stendur hann sig svo sannarlega í stykkinu” og maðurinn sagði hissa á móti “Nú? og hvar er þessi leiðbeinandi núna?” þá gengu drengirnir burtu og maðurinn gekk aftur inní garðinn sinn og hélt áfram að slá og var sigurviss og glaður með sjálfann sig en drengirnir gengu hinum meginn við húsið þar sem leiðbeinandinn var að slá og sögðu henni frá manninum sem árreytti þá og kallaði þá letingja og unglingaskratta en hún trúði þeim ekki fyrr en hún gekk hinum meginn við húsið og sá manninn mæta sér.
Maðurinn stóð á móti leiðbeinandanum og hófst mikil umræða um unglingana og vildi maðurinn að konan kenni þeim að vinna og hélt því fram að þeir séu letingjar,en leiðbeinandinn var ekki á því og sagði drengina fyrirmyndar vinnu menn og yndislega pilta.
Maðurinn sagðist hafa barist lengi fyrir því að unglingum verði bannaður aðgangur að bío-um,sundlaugum og leikhúsum en enginn hafi hlustað á hann og konan/leiðbeindinn sagði það ekki vera skrítið og því að unglingar ættu rétt á sama og allir aðrir hvað varðar sund,bío og leikhús og maðurinn gekk í burtu þungur á brún.
Eftir stutta stund fór vinnufólkið í kaffi og þá kom maðurinn aftur og bjuggust drengirnir við að fá annann pakka af skítkasti frá manninum en annað var uppi á teningnum þetta skiptið því að maðurinn kom með góðgætis lakkrís og kúlusúk beint úr pokanum og baðst afsökunar á þessum skarkala í sér og allir sættust og urðu vinir.

Þetta er sönn saga og boðskapurinn er sá að maður á aldrei að efast um getu unglinga í að vinna og einnig að alltaf er gott að biðjast fyrirgefningar.

Takk Fyrir Mig
Kv. XorioN