Einu sinni var snjokall sem að var kallaður Snæfinnur snjókall (það er til önnur saga um hann og er búið að búa til nokkrar bíóbyndir um hann). En sú kemur ein saga um hann, af engu tilefni, og það er ekki vegna neis sem ég bí til þessa sögu. Hann var úti að labba úti einn daginn og rakkst á Jón, og datt. Jón hljóp í burtu enda þekkti hann Jón snæfinn snjókall ekkert, þeir voru bara verur í heiminum sem að þekktust ekkert, og Jón hljóp í burtu vegna þess að hann hafði aldrei séð gangandi snjókall. Hann Snæfinnur snjókall hann var sko ekki ánægður því að það vildi enginn vera vinur hans nema litli strákurinn sem að bjó hann til, þannig að hann stofnaði pylsufyrirtæki. Hann kallaði það SS (með stóru) (sem var í rauninni stolið nafn frá Sláturfélagi Suðurlands). ss (með litlu) kærði SS (með stóru) en þá sagði Snæfinnur snjókall að hann væri með SS (með stóru) en þeir væru með ss (með litlu). En hann viðurkendi það samt að hann hefði fengið smá innblástur frá nafni þeirra. En SS (með stóru) fór bráðlega á hausinn vegna þess að hann kunni ekkert að gera pylsur. Snæfinnur snjókall varð vonsvikinn vegna þess að hann var eini snjókallinn sem að var til í heiminum (sem gat gengið). En þá áhvað hann að búa til snjókellingu sem var með stór brjóst, hann var lengi að hnoða boltana, en þeir enduðu einhvernmeginn svona -> ( . Y . ) (dónó). Svo beið hann og beið hann og beið hann og endaði með því að kyssa hana og þá vaknaði hún til lífsins. Hann er agalega spenntur að prófa hana, hún var góð í rúminu, góður kokkur, og gerði allt gott. En tíminn leið og hann leið og á endanum bráðnaði hún því hún var gerð úr snjó en ekki töfrum eins og Snæfinnur snjókall. Hann var ákaflega leiður á þessu vegna þess að hún var með stór brjóst og var góður kokkur ,,þarf meira?” spurði hann sjálfan sig. Já það þarf að viðhalda því sem maður á, er það ekki? Það endaði að hann framdi sjálfsmorð með því að fara til Havaii og bráðna því að töfrarnir virkuðu ekki í svo miklum hita.

Það sem má læra af þessu er að ,,margur er knár þótt hann sé
smár”