Æfisaga Jonna Lokbrá 1923-1973

Þetta mun nú kanski hljóma eins og íslendinga saga en sammt ekki…

23 júlí 1923 fæddi Jóhanna af austurlhólum dóttir Gunnars úr fljótstungu lítin dreng sem seinna var skírður Jóhannes Sigurgeirsson. Sigurgeir faðir Jóhannesar var ekki kvæntur Jóhönnu. Jóhanna var ambátt norður í þingeyjarsýslu þar sem hún var tekin 14 ára gömul frá látnum föður sínum Gunnari. Þetta barn átti aldrey að koma vill svo til að Sigurgeir hafi nauðgað ambáttini stuttu eftir lát eiginkonu sinnar. Jóhannes var orðin 10 ára 1933 og átti 3 vini ( atla, hjalta og ingólf ). Þeir kölluðu hann Jonna líkt og þeir voru kallaðir sínum styttri nöfnum ( atli sigurður, hjalti newmans…). Hálfu ári seinna dó faðirinn í vinnuslysi, hann fékk grjót á höfuðið við smíð á hlöðu í Írlandi. 1935 var Jonni orðinn 15 ára og farinn að vinna í fiski, mamma hans var en ambátt og hann þjónjaði sama fólki. 15 árum seinna 1950 var óli orðinn þrítugur og þreyttur á þrælahaldinu og mamma hans orðin 57 ára gömul. Hann ákvað að myrða fólkið á bænum og leggja bæinn undir sig. Hann myrti frúnna á bænum hrottalega með því að stinga ljá í háls hennar og fela hana í hlöðuni. Maðurinn á heimilinu var drepinn með því að Jonni fleygði honum í ánna. Á þessum tíma var enginn lögga á þessu landsvæði né nein gæsla. Móðir Jonna var ósátt og reyndi sjálvíg með hengingu en hafði ekki kjark og gugnaði á seinustu stundu. Þrælahald fór að minnka kringum 1956 og Jonni orðinn 36 ára gamall og móðir hans mjög gömul. Þá kom Ingólfur inni söguna og ætlaði að drepa Jonna fyrir að hafa myrt foreldra sína og tókst honum það næstum þegar að Jonni greyp um kindabyssu sína og skaut Ingólf beint í höfuðið. Frá þeim degi hættu Íslendingar í Norður þingeyjarsýslu að taka inn þræla og ambáttir þökk sé Jonna. Jonni fékk heyðrun með því að loka á þrælahald íslands og var nefndur Jonni Lokbrá.

Núna er hann Jonni á elliheimilinu Sjálf og er að verða 80 ára gamall og er virtir í sinni stöðu !

Endi