Þessi saga fjallar um hið svívirðilega morð á gömlum manni belgískum manni sem enginn vildi þekkja því hann var póstberi. Þessi saga mun segja frá atburðarás helíumblöðru sem var ekki á staðnum þegar þetta gerðist þannig að þetta verður mjög einhæf saga. En fyrst stærðfræðijafna.

569% í öðru veldi deilt með letidýri og traðkað á af simpansa er það sama og múmínálfur margfaldað með fljúgandi hesti með viðbættum írskum búálfi á eftirlaunum sem galdrar fram jólakúlum þegar beðið er um gull.


En yfir í morðið mikla.

Þetta var einn ískaldan júnímorgunn í Belgíu, nánar tiltekið í borg sem heitir Brussel og þýðir “Brussuborg”, var belgískur óþekktur gamall póstberi að dreifa pósti eins og hvern annan dag.

Þessi dagur var öðruvísi að því leyti að ælupokar voru allstaðar á götum úti af því að kvöldið á undan því hafði að geyma skrúðgöngu líkhússrekenda með holdsveiki. Þetta var hin árlega skrúðganga gegn flensu.

Óþekkti gamli belgíski póstberinn var nýbúinn að bera út og ætlaði að fara eins og hvern einasta dag að sníkja karamellubúðing frá elliheimilinu. En hann náði aldrei þangað…………..!!!!!!!!!!!! Óþekkti gamli belgíski póstberinn (við skulum kalla hann Eirík) var labbandi með nýjasta göngustafinn sinn. Þetta var nýja módelið frá Oldie's turbo og maður komst á 50 metra á klukkustund á þessu ef maður var með brotnar mjaðmir.

En það sem Eiríkur sá ekki var franskur pulsuhundur, sem var akkúrat sólginn í gamla óþekkta belgíska póstbera sem kölluðust Eiríkur í sögum. Pulsuhundurinn réðst á hann að aftan og tók risastórann bita af stóru tánni á honum.

Eiríkur datt niður við þessa árás og engdist af kvölum og hélt utan um hausinn á sér eins og hann hefði fengið hausverk dauðans. Pulsuhundurinn bjó sig undir aðra árás, en hann hætti allt í einu við. Ástæðan fyrir því var feiti ógeðslegi maðurinn sem hélt ólinni. Þessi maður leit út fyrir að hafa síðast farið í sturtu þegar jesúbarnið fæddist. Fýlan sem kom af honum nægði ein og sér til að koma Saddam Hussein af völdum.

Þessi maður var vopnaður skeið og það leit út á honum að hann ætlaði að drepa hann á löngum tíma. Og svo varð. Hann byrjaði á því að tæta af honum hnéskeljarnar, síðan handleggina, og síðan lék hann sér að því að búa til mynd af risaeðlu á maganum á honum. Feiti ógeðslegi maðurinn endaði síðan líf Eiríks gamla óþekkta belgíska póstberans með því að setja handarkrikan upp að nefinu á Eiríki. Síðustu orð Eiríks þýdd yfir á íslensku voru: “Eplabakan hennar mömmu”

Framhald síðar……………….