Einu sinni var pylsa. Hann hét Kalli pulsa. Honum fannst langskemmtilegast að dulbúa sig eins og búálfur og spila fótbolta með kanínum sem hafa sjúklega fóbíu gegn speglum.

Dag einn þegar Kalli pulsa var að horfa á bananaskyrtur í sjónvarpinu (það er náttúrulega slökkt á sjáónvarpinu), kom danskur frændi hans í heimsókn, Peter Lort Sautjántommubjúguson. Þá var loksins orðið skemmtilegra að stara.

En þá sagði poodlehundur sem pylsurnar höfðu aldrei séð áður: “Af hverju farið þið ekki út að leggja ísbíl í einelti?” Kalli pulsa sagði að það væru engir ísbílar þar sem hann ætti heima út af því að Snjóskrímslið í gallabuxum kom um sumarið og fór að gráta út af því að nýjasta slúðrið var ekki neitt almennilegt, bara eitthvað smá um að N*SYNC drápu sig og Eddie Murphy giftist pennaveski með mynd af sól.

Poodlehundurinn fór þá líka að gráta og sagði: “Búhúú, nú skil ég afhverju hestar fæðast með tagl”.

Þá kom kalt pulsuvatn upp mjóhrygginn (mjóhrygginn, híhí) á Peter Lort Sautjántommubjúguson. Hann sá eftir öllu saman. “Ég hlakka ekki lengur til sumarsins þegar allir vilja fá danskar pulsur með mysurotnu súrkáli.” Þá ætlaði Kalli pulsa að vera góður við frænda sinn og bjó til vélmenni úr kartöflumús til að hindra að tólf tonna eplafræ rigni yfir Ástralíu og drepi alla aumingja ísbirnina þar.

Þá var Peter Lort Sautjántommubjúguson glaður og sagði: “Ég ætla að kjósa skötur á Alþingi.”

Köttur úti í mýri, sekkur niður hana og drukknar næstum þannig að hann kærir Karlakór Ræstitækna (KR) fyrir að fara með sig í loftbelg í þessa mýri, setti stýri upp rassgatið á þeim, fékk fullt af peningum, úti er ævintýri.

W
E
E
D
Y