Skall ég fara í huga þá,
finna vildi ég kindinna frá!
frakka skalla bolta þá,
hugi skal ekki breyta því,
heldur ljóðið steykina í,
kannski það fari í sorpuna!

Kindur rúlla í haga góða,
fjalla munda þá yfir þá
ekki megið þið renna á,
góða haga skal heldur borða ská!

Geitur koma og rúlla með,
ekki kunna þá falla brátt,
að kindur gefi þeim auga beitt,
að ekki væri þeim það leyfi eitt,
farið í stríð, þó farið sem leitt.

Kúna skal spena,
ekki skal breytt,
fékk þar kindin,
hugmyndina gleytt!
Mjólka kúna væri það góða skreytt!
þarna er vopnið leynda,
geitur, passið ykkur!

Heimsráð skulu breyta þar,
kindasvipa slá á bak,
manna skal þar flippa,
en ekki hlíða, þar skal breyta!

Fúla hamstra kunna að sjá,
hamstadans skal fara í skjá,
kannski þar laumar skemmtun þá,
að vera étin eða ekki af rollunni skáma!

Vonda kindin mun storka þér,
mundu þá! það er ég!
“Immortal” skal þar koma frá.
Passið ykkur! Ég bít!
Hamtradansa skal þar kalla,
þarna er stríðsdans,
farið að dansa!

Safna kinda láta skal,
Væri þar ekki flipp að ganga!

Lesið er þetta ljóðið enn,
trúi ég ekki!
þið lesið senn!
steykin skal ekki ná í grátt,
lesið ey!
Þið breytist í mig!

Wolvie skal ég heita þar,
kindin ógurlega,
það er ég!

Þarnast ég hjálpa,
biðja skal guðs
þó ótrúlegt brjálað
ekki þar
tigra guðinn,
mun fallast á það
gefa mér heimsráð
þar svipa skal bak
manninn skal deyða
með dýranas mál!

Lesið þið senn,
skiljið ekki enn,
hér er steyk ljóðskáldið, en skiljið ekki neinn!