Hvað er verið að gera? Sagði Sigurjón með hljómfagri rödd. Baldvin kipptist við og sagði: Æ, ég er nú bara að kroppa gröft úr naflanum” Þannig var mál með vöxtum að systir mín Baldvin var með sýkingu í naflanum. Hann vissi ekki hvernig sýkingu, en sýking var þetta þó. Engum þótti vænt um hann vegna þess að hann var svo asnalegur… nema Sigurjóni, honum þótti mjög vænt um Balvin þangað til hann dó úr krabbameini í nafla. Sigurjón syrgði andlát Bladvins mjög, og minntist og þeirra stunda er þeir sátu saman og borðuðu kerti.

Þessi saga kennir okkur það að dæma ekki eftir útliti, fötlun eða asnaleika.

Þess má til gamans geta að Sigurjón dó aðeins mánuði á eftir Baldvini vegna sýkingar í nefinu (honum þótti svo gaman að snýta sér í naflan á Baldvini).