Einu sinnni fyrir u.þ.b. 80 árum síðan fæddist maður sem hét Jón J. Jónsson. Hann var fyrsti róni Íslands og er hann landsfrægur fyrir að gefa frá sér nógu mikla hlandlykt til að hægt sé að bragða á henni, sjá hana og snerta hana. Lyktinn nýttist vel við lífstýl Jóns vegna þess að fólk borgaði honum með áfengi, mat og stundum peningi til að fara einhvert annað. Þó að Jón hafi án efa verið verst lyktandi maður sem uppi hefur verið á Íslandi þá átti hann samt börn sem hann eignaðist áður enn að hann hóf sinn lífstýl, þeir eru: Friðjón, Guðjón, Jón, Jónína og Davíð Jón, þau gerðu öll föður sinn stoltann með því að verða rónar, nema Friðjón hann varð skurðlæknir á Landsspíalanum.
Í dag má sjá börn, barnabörn eða jafnvel barnabarnabörn hans út um alla Reykjavík og nágrenni og þekkjast þau á lyktinni sem þau gefa frá sér sem er þó ekki einu sinni nærri því eins sterk og lykt Jóns J. Jónsonar. Eina undantekninginn eru börn og barnabörn Friðjóns en þau eru fjölskyldunni til skammar og hafa öll orðið læknar, lögfræðingar, flugmenn eða kennarar.
-ENDIR

P.S. Það má oft sjá Guðjón í strætó í Ártúni, hann er með gleraugu, grátt skegg, í frakka og lyktar mjög illa.