,,Þið náið mér aldrei!‘‘ Hreytti Albert útúr sér á flóttanum. Allaballarnir höfðu komist að því að honum væri slétt sama um Palestínu og ætluðu að drepa hann. ,,Hann er þarna!‘‘ Æpti einhver úr þvögunni og fylgdi því fyrirlestur um hve mikill hagvöxtur hafi verið árlega í Sovétríkjunum sálugu á tíma Stalíns. Þeir skiptu svo liði en fóru báðir til vinstri og komst þannig Albert undan tímabundið. Hann notaði tækifærið til að útbúa sér vopn og verjur til að sigrast á þessum fjendum.

Líkt og allir vita er eingöngu einn hlutur sem allaballar hræðast, það er skammbyssa í einkaeigu. ,,Vík brott fúlu fjandar‘‘ urraði Albert og sveiflaði blikkstubbi sem hann hafði fundið sem leit nokkurn vegin út eins og skammbyssa. ,,Fyrir almúgann!‘‘ Öskraði einn Allaballinn rétt áður en sköllóttir kontóristar þustu að Alberti. ,,Fjandinn!‘‘ Öskraði Albert þegar hyskið úr hundraðogeinum mætti á svæðið. ,,Bara að blái riddarinn væri hér‘‘ sagði Albert og fann kökkinn brjótast fram í hálsinum.

,,Voruð þér að kalla á mig? Heyrðu hann spurt fyrir aftan sig og leit við. Sem þruma úr heiðskýru lofti kom Davíð Oddson á svæðið og barðist gegn afturhaldskommatittum með bláa hnefanum. ,,Fáið ykkur eina virkjun með öllu!‘‘ Hvæsti Davíð og lét höggin dynja. ,,Sýndu þeim hvar Davíð keypti ölið!‘‘ Kallaði Albert. ,,Ég keypti það í smásölu!‘‘ hrópaði Davíð. Ofurmannslegir kraftar hans juku traust Alberts sem hljóp til og barðist.

Þegar tólf tylftir trotskíista lágu í valnum komu bolsarnir á svæðið og beittu þá bolabrögðum. Slíku ofurefli gátu þeir kumpánar illa varist en til allrar lukku kom þá Björn Bjarnason með hrausta sveit tryggra blástakka á svæðið. ,,Lof sé guði, hvernig vissuð þið af þessu?‘‘ Spurði Davíð og óx ásmeginn með vaxandi stuðningi. ,,Stuttbuxnadeildin sá allt og kom hlaupandi og aðvaraði okkur‘‘ Svaraði einhver. Bardaganum lauk fljótlega með hjálp liðsaukans.