Hún var vön að hugsa um dolluna allan liðlangan daginn.
Dollan var líf hennar og yndi, togandi spotti í átt til sælunar.
Þegar dollan tæmdist var hún leið og sár og hún fékk sáran
verk um allan líkamann og fór að hugsa ljótar hugsanir
sem gerðu það að verkum að hún fór í kaupleiðangur til að losna við verkinn vonda og fylla á dolluna góðu..

Alltaf þegar dollan var full leið henni svo vel
lífið brosti til hennar þótt viktin væri löngu sprengd

Hvað hún elskaði að opna dolluna ná sér í skeið og dýfa henni
ofan í gómsætt rækjusalatið.

það fór rafstraumur um líkama hennar þegar hún horfði á 8 vel smurðar brauðsneyðar af gómsæta leynirækjusallatinu sem hún hafði verið að þróa allt frá því viktin sprakk.

á 7 sneið hugsaði hún ávalt “hver þarf á kynlífi að halda þegar hann á svona gott rækjusallat”

á 8 sneið hugsaði hún ávalt “hver hugsar um aukakíló þegar hann veit uppskriftina að unaði heimsins ”