Ég horfi upp, og sé flugvélanar fljúga yfir mig.
Það er öskrað INN, INN MEÐ YKKUR, og það
hlupu allir fram hjá mér á meðan ég
var að fatta hvað væri að gerast.
Og svo er öskrað á mig HUNSKASTU INN ÞAÐ ERU AÐ
KOMA LOFTSPRENGUR HINGAÐ.Ég hleyp eins og ég get
inn og bent oní í kjallara.
Ég er svo þreyttur en ég næ ekki að sofna,en að
lokum sofna ég.

Það er ýtt mér og ég vakna,og það
er sagt við mig, það er búið það er búið,
og ég stend upp og lappa upúr kjallaranum
og sé borgina í rústi, allt og ég meina ALLT
er í rústi. Það lappar gömul kona fram hjá
mér og grætur.Það eru allir í rústi iní sér og
utan. Ég spyr einn mann hver, hver gerði þetta,
hann líttur á mig og segir reiðilega þessir fjandans nasistarnir. Þessir fjandas nasistarnir
mega brenna í helvíti. Hann labbar burt og ég heyri að hann grætur.Ég sest á jörðina og brotna saman.

Ég labba burt frá staðnum og reyni að finna íbúðina mína.
Þegar ég kem á staðinn sé ég að það er allt í
rústi.Ég hugsa afhverju, ahverju gerðu þeir þetta og fer að gráta. Það er klappað á bakið mitt og það er Starvuz gamli og segir brátt mun þessu hætta brátt sonur minn, ég segi eins gott.
Starvuz hvar á ég eftir að heima, hann segir komdu til mín það er smá eftir af henni og hlær.
Ég segi hvernig getur þú hlegið eftir þennan aburð. Hann segir að hann reynir að horfa
á það bjarta á þessu svarta. Og finnst þér að
íbúð þín sé í rústi fyndið.Já það finnst mér og skellihlær.Hann Starvuz hefur alltaf verið svona
skrýtinn. Þegar það fer að dimma heyrist kall,ÞEIR ERU AÐ KOMA VARIÐ YKKUR, og
ég spyr Starvuz, ekki eru
það Nastiarnir, jú því miður segir hann,
það stóð í blöðunum að það átti að koma
innrás í dag en við vonum að það komi
smá hjálp frá örðum löndum, svo
víst er ekki.

GUÐ MINN GÓÐUR ÞEIR ERU ÞARNA STARVUZ.
Skothljóð heyrast á meðan við flýjum burt frá þeim. KOMDU HINGAÐ, og við beygjum í smábrota
húsasund, og beint fyrir framan okkur eru
fimm nasistar.
Við snar stoppuðum og biðu um miskunn,ó við biðjum um smá miskunn segir Starvuz en hann kunni smá þýsku.Einn af þeim hrópar og skothljóð
heyrast og ég hugsa ó guð ef þú ert til leyfðu
mér að lifa.Ég lít upp og sé að þeir
skutu Starvuz og ég öskra SKEPNUR ÞIÐ ERU SKEPNUR og fer að gráta og reyni að tala við
Starvuz og segi, þú getur ekki dáið.
Svo heyri ég skothljóð og ég sofna.

Ég vakna og finn að ég er kominn á betri stað.

Takk fyrir mig.